Menu
Gildia Pióra na Patronite
Wiersz

42 w gorączce a i tak nikt w dłoni

a jeśli będę już umierał
chcę umierać komuś

przejść się sennym krokiem
po życia-rysie
pustką być i wypełniać

skulone powieki

gdzieś po lewej stronie
od czasu do czasu
zabić jakimś sercem

- z nieobecności.

9542 wyświetlenia
71 tekstów
80 obserwujących
  • MarcoPolo

    31 March 2014, 20:05

    He he, pozdrawiam w chorobie! Życzę radości. ;)
    Człowiek chory też człowiek.
    A każdy człowiek powinien się cieszyć póki żyje.
    Ci co nie żyją pewnie też się cieszą, ale z innych powodów.
    Przynajmniej niektórzy.
    He he.

  • Lacrimas

    31 March 2014, 19:45

    woda_słodzona

    Dziękuję, Panno Karolino. :)

    Thé vert

    Czyli...? ;)

  • woda_słodzona

    28 March 2014, 00:06

    Cudowny wiersz, panie Michale.

  • Lacrimas

    25 March 2014, 20:30

    MarcoPolo

    Czasem usiądzie, ale na szczęście - jeszcze nie utraciłem panowania nad rękoma i... mogę ją odgonić. ;)

  • MarcoPolo

    24 March 2014, 02:15

    a to w takim razie nawet mucha nie usiądzie! ;)

  • Lacrimas

    22 March 2014, 20:51

    wtedy powinno być: i nic w dłoni... ;)

    dzięki

  • Lacrimas

    22 March 2014, 09:54

    dzięki

  • vikkka

    22 March 2014, 09:13

    Dobry wiersz ....

  • Lacrimas

    21 March 2014, 21:59

    nie-skończoność

    Również pozdrawiam. ;))

  • Papużka

    21 March 2014, 21:16

    rozpad może końcem
    lecz pierwotnie początkiem
    wciąż zachodząc w sobie
    to tylko przewrócona ósemka

    pozdrawiam :)