Azalie

A gdy zakwitną azalie i niebo się rozchmurzy
Stanę przed tobą z uśmiechem na twarzy
Na chwilę, jak wtedy,kiedy …
Kiedy razem szliśmy przez życie szeroką aleją
Biły kościelne dzwony arytmią naszych serc
W oddali , gdzieś myśli utknęły w zgrabnej pajęczej sieci
Razem przestało istnieć, osobno w codzienność wpadło
Rachunkiem dni szczęśliwych pokryliśmy łez straty
Co było początkiem końcem się stało
I wiesz, azalie zakwitły i niebo się rozchmurzyło
Z uśmiechem stanęłam przed tobą
Koniec nasz początkiem nowego , mój były Panie
Myśli moje utkały rzeczywistość nową
Z muzyką w tle, nie kościelnymi dzwonami
Dziękując za przeszłość ,o przyszłość twoją nie pytam
Z życzliwym uśmiechem drzwi zamykam i znikam.