Odmiana rzeczonika «cudzysłów».

Rzeczownik «cudzysłów» odmienia się jak „rów”, lub „Kraków”.

A poniżej – żeby nie było wątpliwości – cudzysłów we wszystkich przypadkach (w liczbie pojedynczej i mnogiej.

M. (l. poj.) cudzysłów (l. mn.) cudzysłowy
D. (l. poj.) cudzysłowu (nie: cudzysłowia) (l. mn.) cudzysłowów
C. (l. poj.) cudzysłowowi (l. mn.) cudzysłowom
B. (l. poj.) cudzysłów (l. mn.) cudzysłowy
N. (l. poj.) cudzysłowem (l. mn.) cudzysłowami
Msc. (l. poj.) w cudzysłowie (nie: w cudzysłowiu) (l. mn.) w cudzysłowach
W. (l. poj.) cudzysłowie! (l. mn.) Cudzysłowy!

... dziś trochę, o nietypowym zastosowaniu "pytajnika i wykrzyknika", używanych do wyrażania ekspresji dialogu...

... wykrzyknik w nawiasie zwykłym... użyty przy jakimś słowie oznacza jego dobitne podkreślenie. Nie jest to jednak "słowo wykrzyczane". Jeżeli chcemy uzyskać ten sam efekt, w stosunku do całego zdania (lub części zdania) powinniśmy tę część wyróżniając, np cudzysłowem. Wykrzyknik w nawiasie umieszczamy przed zamknięciem cudzysłowu. W przypadku chęci podkreślenia (w taki sposób) cytatu, sam cytat powinno się wyróżnić dodatkowym słowem "cytuję", umieszczonym przed cudzysłowem, zaś sam wykrzyknik w nawiasie umieszczamy po zamknięciu cudzysłowu....
UWAGA: wykrzyknik umieszczony w "kwadratowym nawiasie" ma całkiem inne znaczenie...

... pytajnik w zwykłym nawiasie... jest wyrażeniem powątpiewania w dane zdanie, lub słowo. To pewien rodzaj pytania, gdy nie wie się czy [...]

Jeżeli denerwuje Cię pisownia jakiś słów, lub masz wątpliwości, to właśnie miejsce dla Ciebie.

... na sam początek chciałbym poruszyć sprawę zaimka "ów". Sam go często stosuję, bardzo go lubię . Zauważyłem też, iż nie tylko ja go używam. Niestety, w wielu przypadkach niepoprawnie. Niepoprawnie gdyż wiele osób nie używa jego odmiany...
... w języku polskim, wśród wielu zaimków rozróżnia się też dwa ich rodzaje wskazujące. Pierwszy to zaimek wskazujący zwykły, który oznacza bliżej nieokreśloną osobę lub rzecz. Takim zaimkiem jest, w liczbie pojedynczej, ten / ta / to ( broń Boże "te" ), oraz w liczbie mnogiej - rodzaj męskoosobowy "ci", oraz niemęskoosobowy "te"...

... drugi rodzaj to zaimek anaforyczny wskazujący osobę lub rzecz, o której była mowa wcześniej. [...]