Menu
Gildia Pióra na Patronite

Niezapomniany wiersz

Poezja · Wątki dotyczące poezji - autorów, wierszy, interpretacji.

Podziel się swoimi przemyśleniami

Napisz pierwszy komentarz w tym wątku lub dodaj swój głos do dyskusji.

  • scorpion

    scorpion

    Jak coś zwykłego może być niezwykłe? Tudzież... odwrotnie?

  • doremi

    doremi

    zwyczajnie szczere - tak zwyczajnie, że aż niezwykłe

  • scorpion

    scorpion

    A ja czytam tylko tyle co tu, bo nie mam cierpliwości do wierszy... Uwielbiam je, ale nie chce mi się czytać i dociekać. Choć lubię to! Ale jak sobie pomyślę, to mi się odechciewa... Dziwne, nie?

  • doremi

    doremi

    ja swój zapomniałam

  • scorpion

    scorpion

    Bardzo nostalgiczny, podoba mi się

  • zofija

    Leśmian - Samotność

    Wiatr wie, jak trzeba nacichać…
    Za oknem — mrok się kołysze.
    Nie widać świata, nie słychać,
    Lecz ja coś widzę i słyszę…
    Ktoś z płaczem ku mnie z dna losu
    Bezradną wyciąga rękę!
    Nie znam obcego mi głosu,
    Ale znam dobrze tę mękę!
    Zaklina, błaga i woła,
    Więc w mrok wybiegam na drogę
    I, nic nie widząc dokoła,
    Zrozumieć siebie nie mogę!
    W brzozie mgła sępi się wiotka.
    Sen pusty!… Wracam do domu…
    Nie! Nikt się z nikim nie spotka!
    Nikt nie pomoże nikomu!

  • .Rodia

    .Rodia

    Dzień dobry

    Może ktoś coś tutaj wrzuci, żebym miał co poczytać.
    Może uda się odświeżyć ten wątek.
    Wolałbym ulubione wersy/zwrotki ale może być tak jak było przyjęte.

    w pamięci głęboko mam gdzieś te cudeńko:

    Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

    my bez serca młodzi a już starzy
    chcemy tylko tańczyć i milczeć
    życie szarpie nas jak kły wilcze
    lecz któż pozna to po naszej twarzy

    kochać pragnąć kłamstw odwieczna gama
    nasz słownik ich nie zawiera
    i po cóż mielibyśmy kłamać
    albo umierać

  • MyArczi

    MyArczi

    Pamiętam doskonale i nigdy nie zapomnę...

    Różewicz Tadeusz

    Ocalony

    Mam dwadzieścia cztery lata
    ocalałem
    prowadzony na rzeź.

    To są nazwy puste i jednoznaczne:
    człowiek i zwierzę
    miłość i nienawiść
    wróg i przyjaciel
    ciemność i światło.

    Człowieka tak się zabija jak zwierzę
    widziałem:
    furgony porąbanych ludzi
    którzy nie zostaną zbawieni.

    Pojęcia są tylko wyrazami:
    cnota i występek
    prawda i kłamstwo
    piękno i brzydota
    męstwo i tchórzostwo.

    Jednako waży cnota i występek
    widziałem:
    człowieka który był jeden
    występny i cnotliwy.

    Szukam nauczyciela i mistrza
    niech przywróci mi wzrok słuch i mowę
    niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia
    niech oddzieli światło od ciemności.

    Mam dwadzieścia cztery lata
    ocalałem
    prowadzony na rzeź.

  • scorpion

    scorpion

    Jakoś od razu mi się skojarzyło z tym:

    "Dziś nad światem zmienił ktoś
    Nieba błękit w chmur atrament
    Jakby pragnął deszczem swą opowieść snuć
    Pierwsza kropla na mą dłoń
    Ludzie kryją się w zaułkach
    Gubiąc gdzieś po drodze sens deszczowych słów

    Przemoknięte serca miast
    I tylko ty i ja szczęśliwi tym dniem
    Bo choć zapomniał o nas świat
    Mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei

    Po ulicach płyną już trosk potoki, skarg strumienie
    By wślizgnąć się za rogiem pod omszały bruk
    Nikt już nie chce słuchać dziś słów deszczowych opowieści
    Na co komu obcych kropel deszczu szept?"

    Edyta Bartosiewicz- Opowieść

    http://www.youtube.com/watch?v=28EcS19qAgQ

    Video 28EcS19qAgQ
  • Uriel

    Uriel

    Gdybym miał niebios wyszywaną szate
    Z nici złotego i srebrnego światła,
    Ciemną i bladą, i błękitną szatę
    Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
    Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
    Lecz biedny jestem: me skarby -- w marzeniach,
    Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy;
    Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

    William Butler Yeats

  • Ophelie

    Ophelie

    "Człowiek człowiekowi" też myślałam, żeby wrzucić tu ;)
    Ostatnia zwrotka świetna

  • scorpion

    scorpion

    Z bliźnim się możesz zabliźnić... Ach... :)

  • scorpion

    scorpion

    Człowiek człowiekowi

    Człowiek człowiekowi wilkiem
    Człowiek człowiekowi strykiem
    Lecz ty się nie daj zgnębić
    Lecz ty się nie daj spętlić

    Człowiek człowiekowi szpadą
    Człowiek człowiekowi zdradą
    Lecz ty się nie daj zgładzić
    Lecz ty się nie daj zdradzić

    Człowiek człowiekowi pumą
    Człowiek człowiekowi dżumą
    Lecz ty się nie daj pumie
    Lecz ty się nie daj dżumie

    Człowiek człowiekowi łomem
    Człowiek człowiekowi gromem
    Lecz ty się nie daj zgłuszyć
    Lecz ty się nie daj skruszyć

    Człowiek człowiekowi wilkiem
    Lecz ty się nie daj zwilczyć
    Człowiek człowiekowi bliźnim
    Z bliźnim się możesz zabliźnić

    Edward Stachura

    Ten mi się skojarzył z Borsewicza :)

  • scorpion

    scorpion

    Świetne, obydwa... Zachwyciłem się :) Chociaż pierwszy, ten Borszewicza, jakoś bardziej pode mnie... Piękna poezja z przesłaniem. Szkoda, że więcej takiej nie znam, bo poczytałbym.

  • Ophelie

    Ophelie

    ***

    Sól w nasze rany, cały wagon soli
    By nie powiedział kto, że go nie boli

    Piach w nasze oczy, cały Synaj piasku
    By nie powiedział kto, że widzi jasno

    Głód w nasze trzewia, suche kromki głodu
    By nie powiedział kto, że nie wie co głód

    But w nasze krocza, kopniaków choć tysiąc
    By nie powiedział kto, że spłodziłby co

    Knut w nasze głowy, sto pałek umyślnych
    By nie powiedział kto, że sobie myśli

    Strach w nasze serca, tyle grozy gęstej
    By nie powiedział kto, że nie zna lęku

    I salwę w płuca czy też sznur na szyję
    By nie powiedział kto, że jeszcze żyje

    - Rafał Wojaczek

Pierwszy wpis
Evey

Evey

Każdy, kto czyta i kto czytał niegdyś poezję, na pewno natrafił na utwór, który obudził w nim emocje inne niż wszystkie pozostałe utwory. Zamieszczajmy tu takie wiersze.

O takich wierszach pamięta się długo nawet, jeśli przeczytało się je całkiem przypadkiem. Sama osobiście z poezją mam do czynienia najczęściej w szkole. Mam jednak dwa wiersze, którymi się nadzwyczaj zachwycam.

Pierwszym z nich jest wiersz, który recytowałam w szkole podstawowej, wiersz Józefa Czechowicza pt. "Eros i Psyche":


Eros i Psyche

na morzach nocy odpływ szumi pianą
jak w szkło w pustkę srelirnawą przenika poranek
chce wydobyć z topieli dom moi miasto wzgórza
słaby l bardzo szary próżno skrzydła trudzi
mimo ze świt z mórz nocy świat się nie wynurza

z zorzy [...]

Gildia Pióra
Gildia PióraGildia Pióra

„Wszyscy mamy potrzebę bycia wysłuchanym lub podzielenia się tym, co już wiemy o życiu. To niesamowite jak wielu wspaniałych ludzi zagościło na tej stronie i na tym forum.”