Człowiek roztargniony jest w istocie skoncentrowany. Tyle że nie na tym, czego od niego chcą i oczekują, lecz na czymś innym, własnym.

Błyskawica zalśniła w mroku: drzewo zostało oświetlone, pies drgnął, człowiek zamyślił się. To trzy granice bytu, które na próżno staralibyśmy się pomieszać.