Pokój: w polityce międzynarodowej, okres oszustw między wojnami.

Winniście miłować pokój jako środek nowej wojny. Zaś pokój krótki jako długi.

Pokój musi być zbudowany na sprawiedliwości. Pokój to dialog sprawiedliwy w duchu miłości.

Pokój jest rzeczą cenną i pożądaną. Nasza generacja, skrwawiona w wojnach, na pewno na pokój zasługuje. Ale pokój, jak prawie wszystkie sprawy tego świata ma swoją cenę, wysoką, ale wymierną.

Nie można oddzielić pokoju od wolności. Ponieważ nikt nie będzie spokojny, jeśli nie ma wolności.

Pewien indiański chłopiec zapytał kiedyś dziadka:
- Co sądzisz o sytuacji na świecie?
Dziadek odpowiedział:
- Czuję się tak, jakby w moim sercu toczyły walkę dwa wilki. Jeden jest pełen złości i nienawiści. Drugiego przepełnia miłość, przebaczenie i pokój.
- Który zwycięży? - chciał wiedzieć chłopiec.
- Ten, którego karmię - odrzekł na to dziadek.

Spójrz na mnie, jestem biedny i nagi, ale jestem wodzem mego narodu. My nie chcemy bogactw, chcemy dobrze uczyć nasze dzieci. Bogactwa nie dadzą nam nic dobrego. Nie będziemy ich mogli zabrać ze sobą na drugi świat. Nie chcemy bogactw, chcemy pokoju i miłości.

Słyszałem już wiele wypowiedzianych słów, ale nic jeszcze nie zostało uczynione. Dobre słowa nic nie znaczą, dopóki do niczego nie prowadzą. Słowa nie odpłacą mi za moich ludzi, którzy zmarli. Słowa nie oddadzą moich ziem, teraz zajętych przez białych ludzi. Słowa nie ochronią grobu mego ojca. Dobre słowa nie zwrócą mi moich dzieci. Dobre słowa nie zapewnią moim ludziom zdrowia i nie uchronią ich przed umieraniem. Dobre słowa nie dadzą nam domu, w którym moglibyśmy żyć w pokoju i zatroszczyć się o siebie.

Najpierw sam powinieneś trwać w pokoju, aby ten pokój zanieść później innym.

Historia nas rozpieszczała, pozwoliła nam wychowywać się w warunkach pokojowych.

Pokój jest przyszłym dobrem, przyszłym szczęściem: nie chciałbym Boga, gdyby Bóg nie był pokojem.

W trakcie pokoju, synowie grzebią swoich ojców; podczas wojny, ojcowie grzebią swoich synów.