Ale zapisu bólu w jednym obszarze pamięci nie można wymazać zapisami szczęścia w innych.

Pamięć serca unicestwia złe wspomnienia, wyolbrzymiając dobre, [...] dzięki temu mechanizmowi udaje nam się znosić ciężar przeszłości.

Dano nam sen, abyśmy pamiętali o życiu, i śmierć, abyśmy zapomnieli o śnie.

Nawet mędrzec nie wszystko wie, a jeśli jest nim, pamięta o tym.

Kiedy zamyka się oczy do snu, dusza zwija się w ciele jak kłębek, pozostawione samemu sobie ciało sprawdza, czy jeszcze istnieje. Wzbudza w sobie wspomnienia, bo każdy wykonany kiedyś gest, każde doznanie zostało przez nie zapamiętane. Ciało ma pamięć absolutną, jego wspomnienia przepadają tylko wtedy, gdy ciało ginie.

Pamiętasz ten moment, kiedy jako dziecko, w wieku koło siedmiu lat, malujesz obrazek i niebo to niebieski pasek u góry kartki? I wtedy przychodzi ten moment rozczarowania, kiedy nauczyciel mówi ci, że tak naprawdę niebo zajmuje cała wolną przestrzeń na rysunku. I to jest ta chwila, kiedy życie zaczyna być coraz bardziej skomplikowane i nieco nudniejsze, ponieważ zamalowywanie kartki na niebiesko jest raczej nużącym zajęciem.

Kto nie umie przysiąść na progu chwili, puszczając całą przeszłość w niepamięć, kto nie jest zdolny trwać w miejscu jak bogini zwycięstwa, nie doznając zawrotu głowy ani lęku, ten nigdy nie dowie się, czym jest szczęście.

Ktokolwiek cytuje nas z pamięci, jest sabotażystą, którego należałoby postawić przed sądem. Okaleczony cytat równoważny jest zdradzie, obeldze, ujmie tym cięższej, że chciano nam oddać przysługę.

Głupstwo całe życie, którego początku nie pamiętamy a końca nie znamy.

Wydaje mi się, że jeśli ja albo ty musielibyśmy wybrać pomiędzy dwoma drogami myślenia czy działania, powinniśmy zapamiętać naszą śmierć i spróbować tak żyć, aby nasza śmierć nie przyniosła światu przyjemności.

Kiedy jedni, z namiętnym zapamiętaniem bądź z durną nienawiścią, grzebią w trzewiach drugich, ty pozostań grzeczny.

Wszystko staje się trudne, kiedy się chce posiadać różne rzeczy, nosić je ze sobą i mieć je na własność. A ja tylko patrzę na nie, a odchodząc staram się zachowac je w pamięci.

Obiecali nam oni wiele rzeczy, więcej, niż mogę spamiętać. Lecz słowa dotrzymali tylko raz; Zapowiedzieli, że odbiorą nam nasze ziemie, i zrobili to.