Już? Tak prędko? Co to było?
Coś strwonione? Pierzchło skrycie?
Czy się młodość swą przeżyło?
Ach, więc to już było... życie?

Taki powinien być młody człowiek. Obojętnie czym by się zajmował, jego zapał nie powinien znać umiaru, a on sam zmęczenia.

Niepokoić się o młodych to obowiązek starych - powiedział Bibliotekarz. - A zadaniem młodych jest lekceważyć niepokój starych.

Być może miłość postarza nas przed czasem, albo odmładza, kiedy po młodości nie ma już śladu.

W dzieciństwie i młodości człowiek uczy się swoich możliwości, na starość - ograniczeń.

W młodzieńczej twarzy lubię to właśnie, że zagraża jej starość, a w uśmiechu - że jedno słowo może go przemienić w łzy.

Jakiś młody człowiek zamiatał stopnie — teoretycznie. W praktyce przesuwał brud z miejsca na miejsce, dostarczając mu nowych widoków i okazji poznania nowych przyjaciół.

W ogóle nie wydaje się stara. Ma zmarszczki śmiechowe na policzkach i koło oczu. Kiedy raz się widziało takie zmarszczki na twarzy kobiety, twarze młodych dziewczyn wyglądają jak puste mapy, nie odkryte tereny, czekające, aż coś się zdarzy.

Gdy spod ciężkich tanków robocza tryska krew, w salonach hut i banków radosny słychać śpiew: Niech żyje wojna [...] pieniążki sypią się. [...] Za cudzą kieszeń oddaj młode życie swe.

Słuchają mnie młodzi, a ja gawędzę i pierwej drugich niż siebie utrudzę.

Kiedy skończy się młodość, wyjątkową przyjemność sprawiają nam spotkania z ludźmi, którzy przed laty byli naszymi przyjaciółmi i wspominanie wielkich czynów z pradawnych czasów.

Element okrucieństwa w działaniach ludzi wielkich można przypisać temu, że ich kariera, nieświadomie dla nich samych, jest odwetem za to, co wycierpieli w młodości.

W miłości młodzieńcy płacą za to, co robią, zaś starcy za to, czego nie robią.

Ciesz się każdą chwilą, abyś potem nigdy nie żałował, że utraciłeś młodość.