Bunt wynika z tego, że nie znasz życia. Buntujesz się przeciwko temu, co zauważasz i czego nie potrafisz zrozumieć. Kiedy zaczynasz Wszystko rozumieć, mówisz: „Aha!” i masz siedemdziesiąt lat. Nie chcę dożyć momentu, kiedy w moim życiu wszystko będzie jasne.

Bunt oznacza, [...] że jeden krzyknie, a każdy ma poczucie, że i on krzyczy.

Wolność nie doskonali się przez posłuszeństwo tyranom. Posłuszeństwo nie jest samo dla siebie celem. Słusznie też moja natura buntuje się przeciwko wszelkiej tyranii. Czemuż by moja wola dostała przywilej wolności, jeślibym nie miał nigdy go używać?

Ostatecznie czym jest nadzieja? Bezsilnym buntem przeciw rozpaczy. Kto twierdzi, że nie można żyć bez nadziei, twierdzi po prostu, że nie można żyć bez nieustannego buntu.

Dzisiejsze nieśmiałe dziecko, to to, z którego wczoraj się śmialiśmy.

Skoro tak niewiele wystarczyło zbuntowanym aniołom, by zmienić żar uwielbienia i pokory w żar pychy i buntu, cóż powiedzieć o istocie ludzkiej?

Rodzimy się z krzykiem. Z buntem dorastamy. W szalonym pędzie życia gubimy ponad miarę cenne perełki czasu, ścigając marzenia niedościgłe, chwytając chwile nieuchwytne...

Kto nie był buntownikiem za młodu ten będzie świnią na starość.

Niczego nie można zbudować na niewolnictwie, chyba że buntu niewolników.

Kiedy skończy się gniewny, buntowniczy okres w twoim życiu, kiedy masz gdzieś cały świat, zaczyna się przerażający okres, w którym chcesz całemu światu dokopać.