Nikogo i niczego nie umiem słuchać jak tylko argumentu, który mi się po rozwadze wyda najstosowniejszy.

Człowiek rości sobie pretensje, aby zdarzenia sprzyjały jego intencjom. Lekceważy prawdę, którą propaguje rzeczywistość. Jest głuchy na jej oczywiste argumenty, jeżeli nie głosi ona tego, co odpowiada jego interesom i nie pochlebia jego satysfakcji.

O czymkolwiek sobie pomyślimy, mamy zaraz na swoją obronę masę argumentów. Więc kiedy ci się zdaje, żeś zawinił, usiądź spokojnie i pomyśl.

Kobieta jest głucha na wszelkie argumenty. Mężczyzna może ocalić swój kraj, rządzić całym światem, zdobyć wieczną sławę jako filozof, jedynie dla swej żony będzie zawsze tylko zwykłym głupcem.

Głupstwo jest wtedy najsroższe, kiedy ma na swoją obronę słuszne argumenty.

Wszystkie argumenty na podparcie ludzkiej wyższości nie są w stanie zaprzeczyć jednej niezaprzeczalnej prawdzie: w cierpieniu zwierzęta są nam równe.

Za ateizmem przemawia wiele argumentów. Więcej niż za religią. W gruncie rzeczy to logiczne, żeby być ateistą. Tak jak logiczne i rozumne jest to, żeby się nie zakochać... A przecież ludzie nie są w tym wypadku logiczni. Na szczęście.

Że przeciwników nie można przekonać drukowanymi argumentami, wiedziałem już w 1764 roku. Nie dlatego też pisałem, lecz po to, by ich irytować, a zwolennikom naszej sprawy dodać odwagi i siły oraz wykazać, że przeciwnicy nas też nie przekonali.