zapach bzu
majowy chłód
i oczu twoich blask
późno już i koty wyszły na łów
tęsknię już
zostań

Z perspektywy
mojego błękitnego hamaka

wszystko mi dziś zwisa
na luzie odpływam

nie goni mnie czas
zabieram książkę

i bujam się na całego
kartki przewracają się same

chwytam wiatr w żagle
oddycham nektarem kwitnącej wiśni

przymykam oczy na świat
krajobrazy kłębią się w mojej głowie

Otwieram się na Ciebie
i mam wrażenie, że Twoje imię to Pandora

Zwariowana noc
Zmęczona słowami
Przeplataniem włosów
Odchodzi za horyzont

Kupidyn jest ciekawy wniosków
Układa się wśród suchych traw
Wdmuchuje zapach letnich ziół
W nasze nozdrza i drwi

Świt nie pozwala tu zostać
Niebawem zbudzi się świat
Słońce zawstydzi nas oczekiwaniem
Może to lęk przed dojrzałością

Uczucie że mnie kochasz
Chcesz ze mną zostać
Pozwala mi odejść
Nie rozumiem, dlaczego..

Za zasłoną nocy
ukrywam się przed dniem
te liczne spojrzenia
pośród mojej samotności

Tak wiele kłamstw zdołało
zniszczyć moje sumienie
Wszystko co wyśnione
stało się nierealnym marzeniem

Przyjacielu…
Zwykłam tęsknić
poświęcając Ci każdy wers

W podróży bez końca,
bez Twoich ramion
i czułych dłoni

Moje serce bije gwałtownie
z otwartymi ranami,
byś nie ujrzał słabości

za szklanymi oczami

Czasem męczy nas świat
i ból codzienności do szpiku kości przenika
wypleciony uczuciami koszyk ma wiele łat
i przecieka

ale nic to, gdy jesteś
rozpalasz ogień na kominku, dogasają zmartwienia

przytulasz, ja płonę

Złapałem Twoją łzę
W otchłań mojej duszy
Z zimna stała się
Soplem lodu
Upadła w moje serce
Drażniąc je delikatnie
Jak piasek małże
Otoczyłem ją miłością
Ciepłym kokonem
I stała się piękną perłą
Najcenniejszą jaką mam