Nominacje

Jesteś…
moją poezją
(nie)codzienną
bliskością
którą myślami dotykam
ciałem
atrakcyjnym
ponętnym
które układam
rozkładam
zapamiętuję
całuję
i Tobie dziękuję
z nadzieją…
na więcej

23/10/2020

błogosławione - wy - dzieciństwa łąki
szlaki ucieczek
i ciemne kryjówki
gdzie kamyk upadły - niczym chłodna gwiazda
cenniejszy był niż złoto

gdzie czterolistne szczęście
niespełnione od lat
i noc która żywi świat - księżycową krwią

wraz z tańcem liści i traw
nokturnem snuł się wiatr
bo skrzypce nasze
z najpiękniejszych drzew

lecz w tedy - tam - nie zatrzymał się czas
i czas się z tym pogodzić

że pośród dróg - widzianych sercem
słońce chyliło się ku nam
w wieczorze świateł
jak Cezar
w purpurze sztyletów

wieczorniało niebo
i odcieniami magenty
zachodziły
szafir i biel
miejskich peronów
narcystycznych peronów
rozkochanych w chodnikach
brukowanych łzami

odjechały twe oczy
w towarzystwie zachodu
oczy
jednolitego koloru
o wielu twarzach

będą wypatrywać
przyperonowe lipy
z latarnianych wież
spojrzeń beztęsknych
rozmarzonych
tylko im
poświęcających uwagę
lecz one
już nie powrócą

ciszę kaleczę krzykiem zrodzonym z milczących
ust. porośniętych zmurszałymi słowami.
w labiryncie niedoświadczeń bez recepty
na życie, buduję wiersze. przeklęte

na ścianie codzienności. przysiadł
motyl nieśmiały, porwał wersy moje
i odleciał.
***
nie skocze z pomostu. nieważnych
słów. zanim zadrży głos. miłość znajdzie
swoje miejsce. w oczodołach.
zakwitną niezapominajki. w teatrze mojego umysłu.

Prezent

Bez okazji
da­ruję sobie
dob­re słowo
gdyż war­to

gdybym mówił językami ludzi i aniołów
z zaciśniętymi pięściami pod stołem
na którym łamie się sumienia
zamiast chleba

gdybym posiadł wszelką wiedzę tajemną
a zgasił płomień knota wątłego
jednym bezdusznym słowem

gdybym miał dar prorokowania
i wiarę, co góry przenosi
bez serca
nawet gdyby urosły mi skrzydła
nie wzniosę się nigdy do nieba

Łatwiej powiedzieć słów za dużo o jedno
niż jednym, odpowiednim słowem - trafić w sedno.

Maćku, dzięki za inspirację :))