Nominacje

Z każdym dniem
jest mnie coraz mniej

przeciekam między palcami
kroplami deszczu
spływa po mnie
wczorajszy dzień

linie papilarne zacierają
ślady mego istnienia

zmarszczki duszy
odbijają się na twarzy

ukryłeś się przede mną mój piękny
choć błądzi za Tobą mój wzrok
coraz trudniej wspinać się wzwyż
z sercem ciężkim od grzechów

czasem budzi mnie łopot serca
jakbyś do siebie mnie wzniósł
ale blizny mam zamiast skrzydeł

a o świcie znów widzę niejasno
przez szron i gęstą mgłę
ale kiedyś spotkamy się wzrokiem
rozpoznasz mnie po niepewnym uśmiechu

czasem przychodzisz i pytasz
co u mnie, jak żyję
znasz mnie - odpowiadam
i kłamię, że dobrze
choć w sercu z bólu wyję

lecz w końcu przyznaję się jeszcze,
że palec rozciąłem stojąc przy zlewie
proszę,
skończmy na zranionym palcu
nim znowu o Ciebie
rozetnę swe serce

Wyrwane emocje
poukładane od środka
patrząc na nie
myślę sobie gdzie jestem
tu czy tam ?

Zaplątana pomiędzy wyrazy
twarzy grymasów
umalowana zapomniałam
zaprosić siebie
do środka otchłani [...]

Dajcie zasrańcowi w końcu dojść do słowa,
Temu co po cichu się w kącie wierzga.
Dajcie, niech pokaże nam czym jest mowa,
Niech zostanie odkryta oratorska rózga.

Bo siedzi tam i nic jeszcze nie powiedział.
Kto wie? Może i wcale z niego niezły poeta,
Jak nie przemówi to będzie tam wciąż siedział,

Do końca zidiocieje.

I nawet jeśli słów treść okażę się ohydna,
to ich wolność bez wątpliwości
pozostanie piękna.
Więc lepiej by mówił, aniżeli żaden
z nas więcej, nigdy już nic
nie powiedział.