Nominacje

Był czas w którym chłód
rozgościł się w Tobie na dobre,
wybudzając najdotkliwsze wątpliwości,
pozostawił mnie samego.

I był czas w którym świt stał się ciężarem,
a bezradność spoczęła na moich barkach
wówczas moje serce przestało bić.

Pamiętam jak dotykałem Twojej twarzy,
tuż przed pierwszą łzą,
I jak po kryjomu kradłem Twój uśmiech,
w chwilach gdy rozpacz była głęboko ukryta.

Wiedz, że zebrałem wszystkie najcenniejsze łzy.
Dla ciebie przełknąłem każdą winę
i kłamałem dla twojej wolności.

Byś mogła podziwiać piękno,
Byś mogła odnaleźć spokój,
To na twoich oczach,
zgodziłem się spłonąć.

bladym zielonym
i suchym
ledwo żywym złotem
nie porastają już
płoty
i znamiona drzew

i szczerze
wcale nie miałem im
tego za złe
[...]

Ludzką mową sycić uszy wilcze,
które w szmerze wrogości szukają,
żar miłości rozniecić,
by poczuły go serca,
które co dnia od gniewu konają,

pięknem karmić oczy zaślepione,
i jak perły kłaść przed nie na próżno,
czule mówić do serca,
trafić w nie słowem jednym,
trącić strunę bez fałszu - tak trudno...

Deszcz jak uderzenia serca
Odmierza zachmurzony puls
Poobijany leży na parapecie
Zaglądając do suchych wnętrz

Jeszcze przez chwilę trzyma się
Powoli spływa jak łza policzkiem Przemierzając znany szlak
Rzeźbi doliny swego upadku