Nominacje

Uzdrawiasz mnie ...
twój nieskazitelnie mroczny wzrok
jest mieczem karmy przeszywającym gardła
mych dawnych oprawców
a twe ramiona otaczające mój los
od cierpienia duszy wszelakiego
sprawiedliwym są wybawcą ...

Wreszcie zrozumiałem sens
drogi przez piekło zawiłej,
którą z trudem ale jednak przeszedłem [...]

Przychodzi do kawiarenki,
gdy tylko wieczór zapada.
Siedzę na ławce przed oknem,
przy którym zawsze zasiada.
Studiuję blask jego oczu
i mowę ciała poznaję.
Wiem ile słodzi herbatę
i jak długo miesza kawę.
Zagłębiam się w spojrzeniach,
kiedy się czasem zapatrzy.
Znam nawet miejsca pieprzyków
na smukłej, zadbanej twarzy.

Kiedy wychodzi na zewnątrz,
księżyca blask mnie podjudza.
Cicho do niego podchodzę...
I wtedy się rozbudzam.

we mnie nawet cisza
ma swój alfabet
i dlatego dojrzewam w sobie
milcząc na innych

a jeśli już powiem -

to szelestem papieru
upadkiem pierwszego liścia
dłonią o szorstki kamień

ciepłym oddechem na lustrze
w głębi którego pulsuje świat
co skonał przed laty

w twoim odbiciu.

Buduję łódź
deski nadziei wyginam w burt wysokie ściany
pieszczę troskliwie martwych drzew ciała
szmatą zawijając głębokie od drzazg rany

Buduję łódkę
ze snopków trzcin i kory złupanej kadłub prosty
sznurem plączę ściśle by wytrzymała
choć trochę, nim pochłoną ją mielizn wodorosty

Buduję tratwę
ze skrawków złudzeń i pęków cichego marzenia
upycham dziury pustymi garściami
łopocząc modlitwą gdy wiatr się ledwo zmienia

A kiedy zabraknie śmieci do budowy
to wpław popłynę w horyzont co barwami płonie
i pomiędzy pożyczonych baśni bezmyślnymi snami
czuć się będę Titanikiem, który nie utonie.

cicho we mnie inaczej…
nie wiem gdzie jestem…
szukam moich myśli
ciało ciąży
fortepian wypycha mnie z domu

i cicho inaczej…
kwiaty jesiennieją
pszczoły w barter z nawłociami wchodzą
świat dolatuje do mnie niewyraźnie
okruchami rozmów ptaków [...]

jeszcze snują się mgły nad rzeką
jakby chciały zatrzeć nasze ślady
pachną sny macierzanką i miętą
ale każda noc bez ciebie jest pusta

wspomnienia łaszą się jak kot
gdy o zmierzchu wychodzę na schody

siedzimy z kubkiem kawy
ramię w ramię
na przeciwległych brzegach

chcielibyśmy sobie tyle opowiedzieć
ale babie lato sznuruje nam usta