...i znów
tysiące motyli atakuje serce
jakby spadały z chmur małymi aniołami
i szept zamykasz w dłoni
żeby mniej bolało

w gwarze nieba tysiące odmian
jednego pytania i to co drugie
staje się pierwsze
i znów...
myślimy tymi samymi
słowami...

...bo tęsknić to dotykać
nie dotykając

Są blizny
które nigdy się nie zabliźnią
Są winy
na które nie ma wyroku
Są rany na dnie serca
które przez całe życie
Są drzazgą w oku
broczą krwią cierpienia
Nie znają spokojnego ukojenia
wylewając morze żalu
Czas nie jest w stanie
być lekarzem aby wygoić
Wszystkie świata ciosy

czasem mam chęć
żyć jak człowiek
bezdomny
z reklamówką
na ulicy
lub zaszyty
w głuszy
Bieszczadów
by nie uczestniczyć
w pośpiechu świata
w wyścigach
kto pierwszy
kto lepszy
kto więcej
kto ładniej
kto idealnie
kto wyżej
............
w hierarchii
nic nie znaczących na końcu
wykreowanych
ludzką próżnością
wartości

Rozkołatane serce uspokój,
ciepłym spojrzeniem roztop mój lęk,
bądź blisko, nawet gdy Cię zasłaniam
gęstym woalem niewiary swej...

w jednym
Twoim słowie
całym zdaniem jestem

wtrącasz się w moją
całość, jak puls
rozbierasz
z cierpliwości

każda rzecz ma Twoje usta
Tobą się kończę
zaczynam Tobą

jak dwie krawędzie nieba
nachyleni ku sobie
spadamy łzą
pożądania

Ty nie masz ramion
ja skrzydeł

w sobie jesteśmy obecni

wiem, nie lubisz mojej ciszy
nieobecnością słów znaczę się w tobie
ale kiedy drżę milczącym wtuleniem
wiesz więcej

i kiedy gubię zielone spojrzenie rzęs
układasz mnie w miękkości skrzydeł
odcieniem naszych oczu

znów odwracam czas spóźniony o dotyk
rozebrany z niepewności, lśni

wiem, moje dłonie, twoje usta
i za oknem uczuć tyle miejsc nieodkrytych
ale kiedy myślą wchodzisz we mnie
wychodzę z siebie

tobie naprzeciw

przecież

Nieprzerwanie
Napędzasz moje serce
Wzmacniasz ochotę
Na słodkie myśli
Abym nie mógł inaczej
Niż tylko o tobie
W skupieniu
Rozważać