Nominacje

Zatrzymałem się w trakcie biegu
chwytając ostatni kosmyk letniego czasu,
klucząc pomiędzy płatkami śniegu ,
szukam estetyki deszczu na skraju lasu.
Tęskniąc już do letnich kolorów namiętności
czy ptasich muzyków we frakach tęczy,
ślę listy po powab wiosennych przyjemności.
Stawiając kroki w lodowej krainie
dedykuję intymność ciepła plaży
roziskrzonej zimnym srebrem Zimie.
Ma dusza to dni letnie od słońca wschodu
nieznające pustki niczym ukochanej imię
drżąca rytmem miłości -do zachodu.
Kiedy myślę Ty- widzę wiosny pląsanie
mówiąc o tobie mam jesieni widzenie,
samemu będąc czuje grudnia szczypanie...
i tylko
pisząc poznaję całego roku uniesienie,
jego pełne przesłanie...

Trzymając się za ręce, idą po ulicy
Ona nieśmiała i cicha, on niepozorny
Zgarbieni oboje, w ubogiej dzielnicy

Wiatr szarpie im palta i deszczem oblewa
Nie czują słoty jesiennej, mgły, chłodu
Uśmiechy na twarzach, miłość ich ogrzewa

Gdyby czas był inny, tej wspólnej miłości
Darowaliby sobie świat cały
Teraz na miarę uczuć i możliwości

On jej podaruje cały skrawek nieba
Ona podzieli się z nim wszystkim
Sercem i schowaną małą kromką chleba

nie będę opowiadać Ci o Aniołach
błądzących wśród rzepakowych pól
i tak nie uwierzysz

o świcie znikniesz
szukając raju
w zgiełku szarego miasta

ja zabiję samotność
uśmiechając się do lustra
i zamawiając dwie filiżanki kawy
w przydrożnym barze

nie będę czekać
ani tęsknić
nie mam do tego głowy

odliczę tylko godziny
nim wieczór nastanie
i wrócę na moje żółte pola
mgłą gęstą

Anioły już tańczą...

( Z okazji 5 rocznicy mojego związku z Joanną )
W PUŁAPCE LĘKU I NIENAWIŚCI
POTWORNY KOSZMAR RAZ MI SIĘ PRZYŚNIŁ,
ALE NIE SPAŁEM ... NA JAWIE ŚNIŁEM ...
W MORZU OBŁĘDU WCIĄŻ SIĘ TOPIŁEM,

LECZ PIĘKNY KRUK
ROZPOSTARŁ SKRZYDŁA ZNÓW ...
TAK, PIĘKNY KRUK
ROZPOSTARŁ SKRZYDŁA ZNÓW.

NAJDROŻSZY SKARBIE, GDY SIĘ ZJAWIŁAŚ ...
CZUŁEM, ŻE MUSZĘ STAMTĄD SIĘ WYRWAĆ ...
DZIŚ MNIE TAM NIE MA ... JUŻ JESTEM TUTAJ,
LECZ PRZEJŚĆ MUSIAŁEM CIĘŻKĄ POKUTĘ ...

NIM PIĘKNY KRUK
ROZPOSTARŁ SKRZYDŁA ZNÓW ...
NIM PIĘKNY KRUK
ROZPOSTARŁ SKRZYDŁA ZNÓW.

(LEĆ ZE MNĄ!!!) https://www.youtube.com/watch?v=DhBXegDOK_8

Jest taka droga pośród snów,
którą się miłość z grzechem przechadza.
Tam swoje blaski księżyca nów,
w pełni pochował, w groby powsadzał.

Droga ta zbita niczym klepisko,
bo choć anioły nią chadzają,
to przecież mogły latać nisko,
a one skrzydła swe ciągają.

Biegnę tą drogą czasem w nocy,
jak każdy człowiek poraniony.
I choć na amen zamknięci wszyscy,
przez rany wpełznąć chcą demony.

Nie moja wina i niczyja,
że noże w plecy pchasz uparcie.
Zdaje się wszystkim, że to już koniec,
a lądujemy co dzień [...]

Gwiazdy migoczą wysoko nade mną,
na firmamencie który wiecznie trwa,
zakapturzony mistrz kroczy ze mną
i decyduje o tym co jest w snach ...
A oni ciągle tu, wciąż zapatrzeni we własny egoizm,
nie słyszą prostych słów,
dlatego każdy z nich się boi.

Sen o nocy spełnia się na powrót znów ...
Jej piękne oczy chowają mnie w jej ciała cud.

Znienawidzony król, zdemonizowany i oczerniony,
opuścił głupców tłum
i resztę życia spełnił z dala od nich...
A ona ciągle tam ... na firmamencie,
który jest jej wzrokiem,
posyła do mnie wiatr
i hordy pięknych deszczowych obłoków ...

Sen o nocy spełnia się na powrót znów ...
Jej piękne oczy chowają mnie w jej ciała cud ...
Mój sen o nocy ... on spełnia się na powrót znów ...
Jej piękne oczy chowają mnie w jej ciała cud ... https://www.youtube.com/watch?v=gkQ0eHqeJ74

to jeszcze nie czas
poczekajmy dwa tygodnie
miesiąc -

powiedziała mi
gdy po dwukrotnym poronieniu
trzecie dziecko nosiła wyjątkowo długo

zrozumiałem że nawet pytanie o imię
przywoływało nadzieję
której nie sposób już udźwignąć

nieważna była płeć
wyznanie chrzest
kołyska z dębowego czy sosnowego drewna
zasiłek ciepłe mleko z piersi
to co nie miało znaczenia wcześniej
nie miało go też później

a życie gdy przechodzi
nie patrzy w oczy pozostaje
odwrócone

nie mówcie mi
że nadal kręci się ziemia
(to jakieś nieporozumienie)

dotykam twoich powiek na zdjęciach
zaglądam majakom w oczy
ale ciebie tu nie ma

byłam perłą w koronie
w twoich rękach
bez ciebie jestem jak jałmużna

nie zostawiaj mnie obcym dłoniom

kładę głowę na na pustej poduszce
jak los na twoich kolanach
gdy obudzę się uboższa o twój uśmiech
będę już tylko z kamienia

jestem
surowym klimatem
w którym kwitnę
najpiękniej

pożarem niszczącym
by odradzać
to co prawdziwe

domem
mającym wszystko
by żyć

tobie synu zapisuje w testamencie
najpiękniejsze co mi zostało
- po matce

odwieczną żeglugę gwiazd
zdumienia poranne
lasy
mgły
kwiaty dla Anny...

żadnego ze swoich słów nie cofam
Boga nie zaparłem się ni razu

wspomnij:
księżyc naczyniem jest blasku
dłoń - naczyniem modlitwy

a anioły
nadludzko ludzcy
wyzwoleni z cieni

są niczym słońca
które nie przemówią do ślepców