nie zamawiałam gwiazd
ani księżyca
- nie sięgam tak wysoko

otworzyłam tylko drzwi
do ciepła
do światła
do ciebie
- i zobaczyłam całe niebo

miękkie futro światła
noc niedokończona
według wizji kłamstwa
podnoszę ostatnie stracone sumienie
przyrzekam spodziewaną śmierć

znów nie potrafisz wymówić
imienia życia
wskrzeszona z kajdan prostoty
błąkam się po przytułkach
dla zaginionych [...]

Plotka, ploteczka, niewinna i lekka
Puszczona jak dymek z ust słodkich, gdy zima
W niej jakże ciekawie układa się życie
Bohater się staje łajdakiem o świcie
Panienka niewinna co czyste ma serce
Krwią i nierządem zbrukane ma ręce
I tylko w tych głowach co plotkę roznoszą
Jawi się ona prawdziwą rozkoszą
Bo, gdy się nie ma na życie pomysłu
Trzeba uciekać się do wymysłów
Na temat tego, który w świecie swoim
Nawet najgłupszej plotki się nie boi.

pozostaw po sobie 
dobre słowo

bądź słońcem
w mojej bezsilności
przywróć uśmiech
mojemu sercu

zawsze przecież wiesz
kiedy i jak otrzeć łzy

gdy kruchość zbyt mocno
daje się we znaki.

Niełatwo napisać
przestrzeń między nami
szarpanie gitarowych strun
zawodzenie saksofonu
taneczne wirowanie

iskrę dotyku
i po burzy spokój

radosne niedowierzanie
bolesne drżenie
ciepłą łzę wzruszenia
i gorącą bólu

jak napisać
ukryte znaczenia słów
i czytelną ciszę
dym z papierosa
aromat porannej kawy

przecież proza życia
nie zmieści się
w wierszu

w niepewności świata
wschodów i zachodów przemienności
w oszalałych zegarach bez wskazówek

w milczeniu tworzymy enklawy
- według wewnętrznej instrukcji