Teksty dnia

Noc rozpościera nietoperze skrzydła
plątanina fioletowych żył
w blasku miejskiej latarni
wije się w bólu istnienia

Niedoskonała ta czerń
i wisząca otchłań nad głowami
świat kończy się na rogu
gdzie drżącą ręką nie sięga słup światła
przeszywający mgłę pazur latarni

Tak oto jesień kipi pijana
z papierosem przy ceratowym obrusie w barze
ma podkrążone oczy
nad powieką pieprzyk
i zapałkę tlącą się w garści...

groby wypełnia ciepło antycznych wnętrz
bliski sercom zgiełk
śpiew wiosny

zegar przysypia w bujanym fotelu
a w ogniu tańczą cienie

dawnych ludzi

Stoimy naprzeciw siebie.

Cicho
w białych rękawiczkach
rzucasz
kilka niefrasobliwych słów
- krótkie cięcie
Prawy sercowy

Bezradna
Patrzę

Ani kropli krwi

Tylko gdzieś
jakby w klatce żeber
nagła pustka
Powietrze podchodzi mi do gardła

Wieczorem, gdy mgła wylewa się na ulice
Swymi mackami dotyka szyb rozświetlonych,
Chowamy światła, zamykając okiennice.
Bojąc się, słuchamy historii niestworzonych.

Ja już nie czekam na emocji nikły dreszczyk,
Wychodzę w noc ciemną, hen poza klosze świateł
I nie przeszkadza mi siąpiący zimny deszczyk.
Nie przestraszy mnie ani zjawa, ani diabeł.

Nagle, przede mną, brama cmentarna wyrasta.
Bez wahania otwieram jej skrzydło, ze zgrzytem.
W dali, wraz z mrokiem mieszają się światła miasta.
Kontury pomników, cienie tną swym niebytem.