Ja to ty, tylko inaczej
Nie potrafię lepiej do ciebie dotrzeć
Chociaż bardzo bym chciała

Może przyjdzie czas, że
Odnajdę siebie w tobie
Wtedy osiągnę równowagę

Tęsknię nieustannie
Wciąż szukam drogi do ciebie
Najważniejsze, że jesteśmy blisko

Konie pędzą jaka szalone
spłoszone strzałem spoza drzew
serce je przegania w tym biegu
strach zjada głowę od środka
ogon zesztywniał a grzywa zawrzała
zatrzymajcie je, uspokójcie im ciała
Uspokójcie ich myśli,
spójrzcie w ich wielkie źrenice
trzymając przy swoim ich czoło
One pragną tylko spokoju
one mają swoje granice
dajcie żyć,
dajcie chociaż żyć koniom!

nie lubię już księżyca
nie rozświetla mi drogi
ani myśli…
nadęty wpłynął na niebo
dumny jak paw
panuje

obojętnie patrzy z góry
na zabieganych ludzi
nie łączy już w pary
nie grzmi [...]

Nie potrafimy
coraz częściej
położyć serce
komuś na dłoni

Uśmiechnąć się
i dać kredyt zaufania
gdzie wszystko
kręci się wokół zawiści

Do drugiego człowieka
który czasem pragnie
jedynie otrzymać
bezinteresowny gest...

18.01.2022