Do pudełka chowam wszelkie pamiątki i prezenty miłości skończonej. Lecz przyjdzie taki dzień, w którym wyciągnę je wszystkie, bo już będę mógł z uśmiechem na twarzy wspominać dobre chwile tych zamkniętych relacji. Odłożę je z powrotem na ich stare miejsca. Trofea cierpienia, z którego wyrosła siła.

Wiesz, tak się teraz zastanawiam, co powoduje ludźmi, że składają życzenia na święta. Zwykła chęć złożenia życzeń, coś jak ulżenie sobie, że się to zrobiło? Czy może szczere zamiary żeby komuś naprawdę było wesoło i szczęśliwie? A co jeżeli ktoś odmówi (nie chce by mu składać życzenia)? To ten składający się obrazi, bo nie zrzucił z siebie brzemienia składania życzeń?