Serce moje dźwiękami harfy wybrzmiewa, kiedy Ty, imieniem swoim (jak wirtuoz) jego strun dotykasz.
Uciekam wtedy oczami w niebo. Zapatruję się w nie. By nie myśleć. By zapomnieć. By w bezkresie ukryć się przed światem...

...choć na chwilę.