Będzie dobrze chłopcy. Teraz będzie najtrudniej, a potem będzie już dobrze.

Stworzyłem wszechświat, ale proszę, nie wiń mnie za to. Bolał mnie brzuch.

Bywało, iż zdarzał się dzień, ponury, szary (albo słoneczny), kiedy dopadała ją tęsknota tak żrąca, że czuła się pusta, już wcale nie kobieta, ale suche drzewo, w którym świszcze zimny listopadowy wicher. Tak właśnie czuła się teraz, jakby się na niego wydzierała, jakby wydzierała go do domu, aż ją głowa rozbolała od myśli o tych wszystkich przyszłych latach i zaczęła się zastanawiać, na co komu miłość, skoro do tego prowadzi, skoro można się tak czuć choćby przez dziesięć sekund.

Zabił je ich miłością, ich wzajemną miłością. Teraz pan widzi jak to jest. Tak jest codziennie... na całym świecie.

Oczywiście, że rozumiem pytanie. Rozumiem wszystkie wasze pytania. Wiem, że wszyscy jesteście przeciwko mnie.

- Uważaj, o co się modlisz - odparł Callahan - Ponieważ twoje życzenie może się spełnić.

[...] serce również ma swoje prawa, a ludzie nie słuchający go są głupcami.

Każdy człowiek, jeśli tylko nie jest obłąkany, potrafi na pewnym poziomie świadomości poznawać różne głosy, którymi przemawia jego wyobraźnia.

Sekret potrzebuje dwóch twarzy, by się odbijać i dwóch par oczu, by móc obserwować.

Młodzi zawsze mają najwięcej trudności z zaakceptowaniem faktu, że oni także są śmiertelni.

Naszym jądrem jest szaleństwo. Nadrzędnym imperatywem - chęć zabijania. Moi drodzy, Darwin był zbyt uprzejmy, by powiedzieć, że rządzimy Ziemią nie dlatego, że jesteśmy najinteligentniejsi czy choćby najsilniejsi, ale dlatego, że zawsze byliśmy najbardziej szalonymi i żądnymi krwi skur****ami w naszej dżungli [...].