Mój maleńki wiem że cierpisz
Bo twoi przyjaciele już odeszli
Wiem że wspomnieniami się gnębisz
Że za szybko odeszli ci co weszli

W twoje życie pełne męki
Przeszłość zaciska na tobie wnęki
Uciekasz, gonisz, szukasz, drążysz
Do prawdy ciągle dążysz

Jako Rozbitek już się męczysz
Wspomnieniami swe serce dręczysz
Rozbity Rozbitek na tysiąc części
Zaciskam na twych okruchach pięści

I przysięgam na serce, życie na wszystko
Że ja przy tobie zawsze będę blisko
Że nie zdradzę, zniknę odejdę zapomnę
Nie zostaną ci po mnie tylko zdjęcia skromne

Będę z tobą aż do samego końca
Za poległych wychylimy grzańca
Kochać cię Bracie to nie sztuka
Lecz zamknij drzwi gdy cierpienie puka

Uśmiechnij się do wspomnień za to
Wiem że było ich za mało
Pewnie myślisz że To było karą
Lecz wiedz że każde życie się mierzy inną miarą

Ciągle coś we mnie umiera
jak nie miłość to marzenia
Ciągle coś we mnie ginie
wspomnienia-te dobre chwile
Ciągle coś we mnie znika
puls Aniołka też zanika...

Kochac...
Co to tak wlasciwie znaczy?
Czy kocha sie...
tego co przy tobie kroczy?
czy tego co cie wciaz opuszcza?
tego co naprawia zgliszcza?
czy tego co je tworzy?
tego co szczescie mnozy?
czy tego co je dzieli?
Czy medrcy na to odpowiedź mieli?
Czy ktos zna wlasciwa odpowiedz?
Mi juz tylko zostala twoja spowiedz

Życie nie jest usłane różami, lecz kolcami i cierniami
A kwiaty sami musimy sobie wychodować