Recenzje

Właściwie to chcę polecić książkę "Ewangelia według Piłata", ale na cytatach jej nie ma. Natomiast w książce "Moje Ewangelie" jest kontynuacja tego wątku. Ewangelia według Piłata jest w niej jedną z części, przedstawiona w formie rozpisanej na role (jak dla mnie nic nowego, nic ciekawego, po przeczytaniu "Ewangelii według Piłata").

Intrygującą zachętą do przeczytania "Ewangelii według Piłata" mogą być słowa autora z przedmowy:
Wolę gmatwać tajemnice, niż je wyjaśniać.
oraz
Lubię pytania, które [...]

1. Książkę czyta się jak kalejdoskop. Dzieje się tak za sprawą tego, że wygląda jakby narracja była prowadzona prze Kena i przez żonę Treyę. Dlaczego użyłam słowa >wygląda< dowiecie się z ostatniego rozdziału książki. Dzięki temu jedno wydarzenie ma światło z dwóch różnych stron, męskiej i żeńskiej. Oprócz tego wiele się dzieje: codzienne życie osoby chorej na raka, zmaganie z ciągłym podejmowaniem trudnych decyzji - co dalej, przeżyciami, rozterkami, bólem, cierpieniem. Radość z każdej kolejnej [...]

Książka jest poprzedzona korespondencją pomiędzy Khalilem Gibran a Mary Haskell. Zawsze interesujące jest dla mnie to, co sam autor ma do powiedzenia na temat swojego tekstu, książki, wiersza. W listach tych jest pewna wzmianka o pisanym Proroku. Ale listy są również wyrazem myśli autora ogólnie o życiu, adresatka jest nie tylko odbiorcą uczucia miłości, ale towarzyszem drogi głębokiego odkrywania duszy.

Listy trochę lepiej się czyta niż sam tekst Proroka, z powodu języka. W Proroku brzmi on archaicznie, przez co zdaje [...]

Cenię książki, których nie da się przeczytać jednym tchem, którymi należy się delektować, kontemplować, których przeczytanie niewielkiego fragmentu "wyrzuca na orbitę", powoduje, że człowiek nie jest w stanie wypowiedzieć opinii na temat przeczytanej treści, gdyż każda wypowiedź jest niepełna, zwracając uwagę na jedno umniejsza całość. Książki, w trakcie czytania których człowiek zawiera się w nich i jednocześnie zabiera ich treść do swojej rzeczywistości. To właśnie jedna z takich książek, poniżej kilka [...]

„Krew Elfów”, Andrzej Sapkowski – 5/5 ⭐️

1. Książka napisana jest bardzo dobrze – tak myślę dzisiaj. Poprzednie podejście miałem jakieś 15 lat temu i utwór zamęczył, zniechęcił do serii na lata. Dzisiaj rozumiem dlaczego. Słownictwo jest trudne, ze średniowiecza rodem. Komes, wams, minstrel, jarl, kord, nynie, knut, rajfurka, trzos, pośledni, obwieś, utyłać, zydel, sztych, tercja, odtroczyć, juki, łęk, setnik, mytnik, dziesiętnik – to tylko krótki pokaz pięknej staropolszczyzny, którą Sapkowski wplata [...]

Warto tę książkę mieć. I otworzyć czasem na moment, przeczytać myśl. Zastanowić się i ruszyć z miejsca...

„Maszyna do pisania” Katarzyna Bonda – 5/5 ⭐️

1. Książka jest dobrze napisana, językiem zrozumiałym, co istotne, bo to nie beletrystyka, a lekki podręcznik do nauki – nie jest do ogarnięcia na jeden raz. Autorka zwraca się do czytelnika w drugiej osobie, można odnieść wrażenie, że jest tuż obok.

2. Pod względem strukturalnym znajdziemy tu nie tylko doświadczenia i porady, podparte konkretnymi tytułami książek, ale i wykresy, ćwiczenia, wykaz książek do przeczytania, podsumowania, puentujące maksymy, [...]

1. Książkę warto było przeczytać z jednego powodu a mianowicie dlatego, że autorka wie co jest rozwiązaniem. Rozwiązaniem jest miłość i w książce można znaleźć całkiem dobre określenie co nią jest a co nie, co jest tylko "neurotycznym pragnieniem miłości". Jednak w kontekście książki jest to tylko wzmianka. W takiej sytuacji, kiedy główne miejsce, piedestał niejako, zajmuje analizowanie osobowości neurotycznej, a nie sposób radzenia sobie czy postępowania z nią, po przeczytaniu książki myślę, że neurotyk ma [...]

„Neurotyczna osobowość naszych czasów” Karen Horney – 5/5 ⭐️

1. Niepierwszy raz sięgam po literaturę stricte psychologiczną, kojarzącą się głównie z ciężkim naukowym językiem, który już po godzinie czytania, tłumaczenia słownictwa i błądzenia w przypisach, gwarantuje zmęczenie umysłu. Wcale mnie to nie dziwi, ponieważ takie tytuły nie są do czytania, a raczej tylko i wyłącznie do studiowania. Niemniej książka Karen Horney napisana jest językiem bardzo przystępnym, jak na dziedzinę. Można przez to [...]

Książkę najlepiej zobrazują słowa samego autora. Poniżej dwa cytaty jako esencja treści.

"Dlaczego mistrz Mikołaj przyjmował wszystkie takie zamówienia? Dlaczego wysłuchiwał godzinami z łokciem w ręku tych rajców i proboszczów, gdy zamawiali u niego portal lub ambonę? Czynił to z dwóch powodów, z dwóch obmierzłych powodów: ponieważ zależało mu na tym, aby być słynnym artystą, zasypywanym zamówieniami, i ponieważ chciał gromadzić pieniądze, pieniądze nie na wszelkie przedsięwzięcia i rozrywki, ale pieniądze dla swojej córki, która dawno już była bogatą dziewczyną, pieniądze na jej wyprawę, na koronkowe kołnierzyki i brokatowe suknie i na łoże małżeńskie z orzechowego drzewa pełne kosztownych kołder i płóciennego powleczenia! Jak gdyby piękna dziewczyna nie mogła tak samo doświadczać miłości na stogu siana!"

"Bez matki nie można kochać. Bez matki nie można umrzeć."

„Dzieje Grzechu” Stefan Żeromski – 5/5 ⭐️

„Nie poddawaj się rozkoszy zmysłowej, dopóki nie poczujesz, że ona jest niższą od ciebie.” — Pitagoras

1. Powieść bardzo dobrze napisana. Narracja jest wręcz poetycka, rzucają się w oczy metafory przyrównujące niemal wszystko do zjawisk przyrodniczych. Czego się można spodziewać scharakteryzuje, myślę, ten fragment – „[...]prześliczna wistaria, wiosenna krasa Południa, błękitnymi sploty przesypująca się z wyżyny nagich murów na drogi bite, zwisająca, [...]

„Eugeniusz Oniegin” Aleksander Puszkin – 5/5⭐️

1. Utwór pisany jest wierszem. Widok ciągnących się kilometrami lirycznych opowieści, przywołuje pozostałości traumy po „Panu Tadeuszu” czy „Dziadach” z czasów szkolnych, kiedy tego typu literaturę wpychano w mój dziecinny umysł, niezdolny ogarnąć problematyki tak, czy inaczej. Sam widok przywołuje więc mimowolne skojarzenie z karą lub śmiertelną nudą. Do dziś liryka ogólnie jakoś niezbyt mnie przekonuje, kojarzy się raczej ze sztuką posługiwania [...]

„Wywiad z wampirem” Anne Rice – 5/5⭐️

1. Książka jest bardzo czytelna, pisana zrozumiałym językiem. Odczuwałem nawet relaksacyjną lekkość czytania, która umożliwiała wypoczynek. Odpoczynek czytając! Brak tu powalających na łopatki fragmentów, aż dech zapiera, przy których pisarczyk mógłby poczuć się malutki. Zwyczajność nad zwyczajności, jednak co pokazuje książka (i uczy przy okazji), to wcale nie znaczy źle.

2. Występuje tu spójny ciąg wydarzeń, co na mój gust bardzo ważne. O ile wnerwiało nieco, [...]

„Lolita” Vladimir Nabokov – 5/5⭐️

1. Mogę z czystym sumieniem podać niniejszą książkę za wzór literatury pięknej, tak pięknej, że aż mi wstyd. Bogate słownictwo, introspekcyjna dokładność, subtelna perwersja, soczyste zdania wielokrotnie złożone... Czuję wręcz pretensje do przeczytanych niedawno książek. Zdarzały się, rzecz jasna, lepsze i gorsze momenty narrarcji (część pierwsza jest lepsza), ale nie zatarło to ogólnego beletrystycznego odczucia. Jedyne czego mógłbym się przyczepić, to pompatyczna, [...]