wolałabym dodać opinię na temat " Behawiorysta" niż jakiegokolwiek opowiadania, każde następne nie jest warte jakiejkolwiek wypowiedzi, przykro mi bardzo, ale wiedza pisarza- Remigiusza Mroza, w pozostałej twórczości jest UCIĄŻLIWA, To bardzo delikatne określenie. Zawiłości np. w książce "# " doprowadziły mnie do 36-tej strony i nie zamierzam dalej tracić na nią czasu. Dla mnie "Behawiorysta" jest kluczowym dziełem...jedynym, na którego warto poświęcić czas, nawet godziny nocy, by dobrnąć do ostatniej strony.
Historia, ale sposób patrzenia na problemy człowieka, na ich motywację, siłę i sposób tworzenia narracji rzeczywistości! Intelektualista znajdzie refleksje, empirysta wartość doświadczenia, a poszukujący - wsparcie w poszukiwaniu. Sam bohaterem - łudząco ludzki. Kiedy spojrzałam na niego oczami Yaloma - rozczarowująco ludzki, co sprawia, że ,,Człowiek w poszukiwaniu sensu" jest jeszcze bliżej czytelnika
Pamiętam tę książkę. Jej morał jest przerażający. Wizja obciągniętego skórą szkieletu, który jak zombie prze do przodu, rozkłada się i gnije w czasie, przestrzeni, upadły na umyśle i nadziejach, lecz brnie dalej bo to ostatnie zdanie, które zapamiętał - żeby nie dać się pokonać.
Nawet rybak zauważył, że za daleko wypłynął za tą rybą, bo wrócił z niczym.
Uważaj, proszę.
Nowo dodane recenzje
Gdyby tylko owoc Twoich przemyśleń zechciał się skrystalizować w postaci aforyzmu, wiersza, opowiadania lub felietonu, pisz.
W przeciwnym razie godnie milcz.
• kilka minut temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
• ok. pół godziny temu
• ok. godzinę temu
• ok. godzinę temu
• ok. godzinę temu
• ok. godzinę temu
• ok. godzinę temu
Śmiech psa jest podobny do ludzkiego kaszlu. Jeśli zobaczysz kiedyś podekscytowanego psa, spróbuj usłyszeć takie nieco głośniejsze wydychanie powietrza. Ponoć to jest psi śmiech właśnie :-)