Książka wyemigrowała ze mną do innego kraju. Pamiętałem, że kiedyś zacząłem ją czytać. I wtedy nastąpiła długa przerwa, w trakcie której nie sięgałem do tej książki w ogóle. Tak jakbym musiał przerwać lekturę, żeby do niej dojrzeć.

Nic to jednak nie zaszkodziło. Książka składa się z wielu części, opowiadań, wierszy, czy nawet listów, mniej lub bardziej powiązanych ze sobą. Na pewno jest to świetna pozycja dla fanów twórczości J. Cortázara. Z radością powróciłem do kilku krótkich opowiadań o kronopiach i famach. Zapoznałem się z politycznymi poglądami autora i nauczyłem się czegoś nowego o Ameryce Środkowej i Południowej.

Teksty czekały kilka dekad, aż zostały odnalezione w 2006 roku. Wiele się zmieniło od czasu, gdy zostały napisane na przestrzeni 46 lat życia autora. Zapewne zmienił się sam autor, zmieniły się czasy. Widocznie i ja, czytelnik tej książki, musiałem zmienić się dość, aby dotrzeć do ostatniej strony z wnioskiem, że co prawda wiele się zmienia, ale jedno pozostaje niezmienne: J. Cortázar jest ponadczasowy!

Gorąco polecam :-)