Ciepłe Ciała
Ludzkość dochodzi do swojego zmierzchu. Po zapaści społecznej oraz ekonomicznej, konfliktach i wojnach na cywilizację spada zaraza.
Głównym bohaterem i narratorem całej książki jest R, który jest zombie. Umarł i powstał jako chodzący Martwy. Nie pamięta tego, kim był, co robił ani co stało się ze światem. Nie pamięta również własnego imienia. Wie jedynie, że zaczyna się ono od litery "R". Żyjący w zatraconej społeczności stara się porozumieć i być na powrót ludzkim.
Książka Isaaca Mariona jest specyficzna. Porusza temat zagłady, ukazuje biblijny motyw apokalipsy, zagłady ludzkości w sposób odmienny od innych utworów tego typu. Autor "przemyca" do swojej powieści przemyślenia, przez co nabiera ona wymiaru filozoficznego, poruszającego najważniejsze problemy ludzkości, a właściwie jeden: "żyjąc, jesteśmy martwi".
"Ciepłe Ciała" podkreśla ogrom ludzkiego zatracenia. W pierwszej części ukazane jest życie zombie na kształt ludzkiego, będące jego pustą imitacją, zaś w drugiej - ludzkie życie będące imitacją pustego życia zombie. Paradoks jest zdecydowanie wyczuwalny i pozwala on uświadomić czytelnikowi, że życie jest darem.
Isaac Marion bardzo dobrze opisuje sytuacje i nie zapomina przy tym o odrobinie humoru i szczypcie horroru, który czai się w opisach, ale jednocześnie nie jest na tyle widoczny, żeby przestraszyć płochliwszych.
Książka zasłużyła u mnie na miano tych z wyższej półki, chociaż czegoś w niej brakuje, żeby znalazła się na samym szczycie.
Serdecznie polecam tę powieść. Mogę obiecać, że zapadnie w pamięć.
Książka stała się podstawą do scenariusza do filmu w reżyserii Jonathana Levien'a, który ukaże się w 2013 roku.
