Pod czerwoną różą

Książka ta jest dopełnieniem twórczości Karola Olgierda Borchardta, uzupełniona opowiadaniami o autorze jego asystentki Ewy Ostrowskiej. Przypomnę, że Borchardt jest najlepszym polskim autorem książek o treści marynistycznej. Te książki to: Znaczy kapitan, Krążownik spod Somosierry, Kolebka nawigatorów i Szaman morski. W książce Pod zatytułowanej Pod czerwoną różą pisarz wraca do lat dzieciństwa i do stron rodzinnych czyli Powiatu Oszmiańskiego, w obecnych granicach Litwy. Darzy wielkim sentymentem krainę dzieciństwa i ludzi wśród których wyrastał, ale najbardziej ceni matkę. Sporo dowiadujemy się dlaczego to tak ważna osoba w jego życiu. Borchardt ceni zasady jakie mu wpojono w Polsce przedwojennej, ale pewnie dostrzegł też jej wady i nędzę ludzką, skoro jego asystentka pisze , że nigdy jednoznacznie nie poparł działalności Solidarności, co wielu mu miało za złe. Myślę, że powodowało też nim to, że jednak PRL jako państwo stawiało na rozwój marynarki handlowej i przemysłu stoczniowego. Opowiadania zawarte w tej książce , oczywiście cechuje poczucie humoru i naprawdę porywająca treść, a wszystko podane jest zwięźle bez niepotrzebnych opisów, które zazwyczaj męczą czytelnika. Autor piszę o przenikaniu się kultur w zaborze rosyjskim i że wszystkie nacje bardzo się szanowały w tym Polacy Rosjan i na odwrót! Jeszcze raz ukazuje się nam poprzez stronice książki wielość zainteresowań Borchardta , od pisma egipskiego - hieroglifów, przez hatha jogę i astronomię, po wszystko co związane jest z morzem i nauczaniem młodzieży! Podkreśla i namawia wszystkich do konsekwencji i pracowitości w życiu. Myślę, że ważnym przesłaniem dla dzisiejszych młodych ludzi jest to, że warto i trzeba odrzucić grupę dla rozwoju indywidualnego i systematycznego rozwoju pasji, nauki języka i kształcenia w sobie innych wartościowych talentów. Był doskonałym nauczycielem i wykładowcą. Powiadał, że największym złem w szkole jest nauczyciel, który nie umie opanować swojego gniewu. Dla rządzących dzisiaj Polską zostawił przesłanie: Navigare necesse est, czyli :Żeglowanie jest koniecznością. Potępiał polowanie na zwierzęta dla przyjemności. Swoim uczniom i znajomym powtarzał, że dobre nawigowanie przez życie polega na :
1. Niepomnażaniu zła.
2. Omijaniu "prądów gniewu" , będących oznaką słabości.
3. Pamiętaniu, że wyimaginowana władza w rękach "nieczłowieka może prowadzić do zwyrodnialstawa".

To bardzo mądra książka i jej treść jest porywająca, a jednocześnie wiele daje do myślenia i wiele można z niej dobrej wiedzy wynieść. Mój wielki ukłon w stronę wydawnictwa Bernardinum za tą książkę i cztery pozostałe pozycje w twórczości kapitana Borchardta. Te książki naprawdę uczłowieczają!