Dziecko piątku

Kolejna część Jeżycjady lat dziewięćdziesiątych. To oczywiście książka dla młodzieży i o rodzącej się miłości dwojga nastolatków. Małgorzata Musierowicz jest konsekwentna, więc jest to miłość heteroseksualna i mądra. Konrad i Aurelia odkrywają dopiero swoje uczucia i płomień w nich narasta stopniowo, przez wspólne działanie, rozmowy. Są pokrewnymi duszami artystycznymi. Powoli się poznają i zaczynają rozumieć, a nie najpierw idą do łóżka, po kilku piwach. Są to tacy młodzi ludzie, jacy powinni być. Nie chodzą do klubów, pubów czy dyskotek. Autorka nawet nie wspomina o tych wylęgarniach patologii i przestępczości. Myślę, że twórczość Musierowicz staje celowo w sprzeczności z na przykład kinem gloryfikującym bandytyzm i cwaniacki kapitalizm, jak filmy Pasikowskiego czy Żamojdy. Jej młodzi i dorośli bohaterowie są jakby ze Stachury, czyli niespokojnymi duchami, wybierającymi raczej wrzosowiska, a nie utarte ścieżki lumpen kapitalizmu. Musierowicz ukazuje ciągle typową, klasyczną rodzinę. Katolicką i wielodzietną, starającą się żyć uczciwie, w ramach tego co daje im aktualny system polityczny. Nie porusza w ogóle bandytyzmu, złodziejstwa i cwaniactwa czy polityki, bo pewnie uważa, że są to antybohaterowie i zaśmiecają karty powieści zbyt wielu pisarzy. Innym ważnym tematem tej książki jest przyjaźń, taka szczera i pomocna. Jeszcze jest tu temat samotności, starości i życia zgodnie ze swoja pasją, ale kosztem poświęcenia kobiety dla mężczyzny.No i klasyczne niezrozumienie się pokoleń, przez brak rozmów i prób spojrzenia na życie z perspektywy drugiej osoby. Jak zwykle jest w tej mini powieści dużo świetnych zabawnych, mądrych i wzruszających dialogów oraz rozmyślań o życiu. Jest dużo ciekawych obserwacji rodzącego się kapitalizmu, Jest też pokazana piękna, mądra tradycja, która umiejętnie wpleciona w nowoczesność, może tylko ją udoskonalić. Piękna książka dla młodych ludzi, a i dorosłym się świetnie ją czyta, bo rodzi wzruszenie, uśmiech, zadumę, a nawet wyciska łzy. Promuje pozytywne nastawienie do życia i szukanie w sobie pasji i życia zgodnie z tą pasją. Książka o mądrych, ciepłych ludziach, którzy chcą żyć kulturalnie, w cieple rodzinnym, które budują na zrozumieniu i ciągłym wspieraniu się.No i ci ludzie ciągle rozwijają swe umiejętności i pasje. I co ciekawe oni nie chcą za to wszystkich pieniędzy świata. Chcą tylko żyć godnie. Dobra książka żeby trochę pomyśleć i wyhamować oraz naładować się dużą dawką pozytywu. Polecam i tu użyję modnego zwrotu : By się odchamić!