Być jak tajemnicza Barcelona
Gdybym opierała się na opracowaniu tej książki,nigdy w życiu nie postanowiłabym jej przeczytać. Słuchając o czym jest fabuła,nasuwało mi się tylko jedno,ale za to bardzo odpowiednie słowo - mdła.
Ale kierując się przekonaniem,że nie mogę zostawić autora bez szans,poszłam do biblioteki.Błądziłam wśród wielu porzuconych książek,ale wcale nie czułam się Daniel.Czułam,że potrzebuję czasu i momentu skupienia,w którym otworzę "Cień wiatru" i zacznę czytać.
Nasze początki były bardzo trudne.Sama nie wierzyłam,że w tak długim czasie fabuły mogło zdarzyć się tak niewiele.Ale patrzyłam na to zbyt powierzchownie.Tak naprawdę Carlos Ruiz Zafón wprowadza nas w świat marzeń,przyjaźni,miłości i prawdziwego człowieczeństwa. Każda postać wnosi coś niesamowitego.Ale chyba każdy zgodzi się ze mną,że Fermín Romero de Torres jest tą najbarwniejszą,najbardziej wzruszającą,odważną i najzabawniejszą. W mojej dziesiątce ulubionych bohaterów widnieje na drugim miejscu.Gdyby istniał naprawdę, byłby jak wiatr ,który przegania chmury.
"Cień wiatru" to moja ulubiona książka.Jest głęboko nasiąknięta światem ,który ciągle chce się poznawać.Tajemnica jest zdecydowaną domeną Zafóna ,który pozwala zapomnieć o tym,co nieważne i pokazuje,jak słuchać siebie.
Miejsce zdarzeń także powoduje ,że książka posiada same plusy.Barcelona. Kto nie chciałby być jak ona? Każdy jej obraz jest piękny. Nawet ubrana w inspektora Fumero,wydaje się być piękna i tajemnicza.
