Popularne teraz

Książka. Dokładnie w taki sposób odpowiedziałabym jeszcze kilka lat temu. Wychowana w szacunku dla papieru i kultury słowa drukowanego, niechętnie myślałam nawet o zastąpieniu woluminu czymś tak abstrakcyjnym. Tempo życia, podróże, taszczenie ze sobą ciężkich walizek i pragmatyzm, nieco zmieniły jednak moje zdanie. Przy czym „nieco” ma tutaj wiele odcieni, ponieważ temat w przestrzeni czytelnictwa, wciąż wydaje się na czasie. Przypuszczam też, że z obydwu stron, tych zbliżonych przecież nośników treści, stoi spora grupa osób. Która z nich ma rację?

Podczas studiów wiele podróżowałam. Rytm kół pociągu wyciszał, sprawiał, że myśli płynęły inaczej. Między centrum, a północą Polski. Śliwerskim, Kłoskowską i Cortazarem… Czasami nie wiedziałam już, w którą grę słów powinnam grać – bo jedna kusiła, a druga wynikała z [...]

Pamiętam
- lok zawinięty w sprężynkę.
Tańczący nad jej ramieniem.
Kasztanowy, miękki pierścionek.
Smakowała lodami na patyku.
Pod wiklinowym koszem nad Bałtykiem.
Słońcem, solą i piaskiem.
Kwarc został na palcu,
zlizałam jego kryształki.
Kładąc pieczęć, pocałunek z jej ust.

Chcę powrócić do głosu,
zamkniętego w szpulowcu.
Na brązowej taśmie jedynego oddechu
- przez chrzęst czasu wydzielanego.
Zapomnieć, że zła szeptucha skradła jej loki.
Zazdrosna o ciepło życia.
Chowając w drewnianym etui.
Wyciszyć dźwięk róży,
na jego milczące wieko padające.

Pozostanie -
- adres kwatery, szarym marmurem ozdobionej.
Całowany wiatrem i słońcem.
Oświetlony tańcem płomienia.
Trwa -
- miłość dziecka i kobiety.
Czytam list, wyblakłym tuszem napisany.
Tatuażem w sercu wyryty.
Mama, ma-mu-sia, matula.
Jak przesłanie zza drugiej strony tęczy.
Szeptem wiary przyniesione.
Łapię jego nić, chowam troskliwie.
Kochanie i bycie kochaną.

Czy dotykasz dna swych myśli?
Czy dostrzegasz w nich światło?
Jedno jest dla mnie jasne, że tam światła nie ma. Tam jest ból, strach, samotność i lęk.

Dlaczego mnie omamiłaś?
Dlaczego pozwoliłaś się łudzić?
Rozpaliłaś me serce i myśli. A potem niepostrzeżenie zbudowałaś mur.

Samotności, czy tylko Ty jesteś mi wierna?
Czy tylko ty, rozumiesz mój los?
Pełno wśród mnie ludzi ale tylko ty pewnie przy mnie trwasz.

Niezależnie od pozycji... :)
Trzymaj poziom...
Poszerzaj horyzonty...
Czytaj książki...

Być może Bóg jednocześnie istnieje i nie istnieje. Istnieje Stwórca, który jednak nie jest obecny w tym świecie. Stworzył doskonały mechanizm, tak doskonały, iż mechanizm ten nie wymaga jego obecności, by mógł funkcjonować, dlatego Bóg zdecydował, iż usunie się w cień.

Targane serca bliskie poezji.
Płoszone namiętności weną twórcy.
O ile mają jeszcze chęci do życia.

Wiara..
Prawda która jest wytworem wyobraźni, pragnień lub marzeń..
W ostateczności przymusem aby mieć spokój...

„...ręce, które pomagają, są bardziej święte niż usta, które się modlą...”

Danka Braun, „Zgubne pożądanie”