Proza

Godzina 13:10. Być może widzimy się poraz ostatni . Wchodzę na salę . Czuję drobne ukłucie. Kręci mi się w głowie. Czuję ,że mnie kochasz , że jesteśmy szczęśliwi , że będzie dobrze ,wiem ,że jesteś obok ... Nagle poczułam ból ... Nie mogę otworzyć oczu. Nie wiem co się dzieje. Mija kilka godzin budzę się I dociera do mnie ,że to był sen ... Ciebie już nie ma . Przegrałam ,a ty odszedłeś na zawsze. Przestałeś kochać . Zapomniałeś -
Byłam kiedy nie było nikogo , a teraz jestem sama . To kara zakochanie kogoś kto nie kochał mnie -Rosse

Ci, którzy odbyli już taką podróż, to podsumowali ją powiedzeniem "wszędzie dobrze tam, gdzie nas nie ma". Zaś ci, co takiej podróży nie przepracowali w swoich duszach, w swoich sercach, w swoich głowach, to oni tym pierwszym nie wierzą i wyruszają gremialnie do swoich "ziem obiecanych" i często nie zauważają, że podróż trwa już ponad czterdzieści lat i mannę trzeba (tak samo jak w miejscu skąd postawili pierwszy krok) wypracowywać nabrzmiałymi żyłami dłoni, potem ciurkiem spływającym z głowy po plecach, że [...]

Francuska komedia obyczajowa, ale z bardzo mądrym i inteligentnym scenariuszem, w czasie oglądanie której świetnie bawiliśmy się, ale jednocześnie też przeżyliśmy wielką intelektualną przygodę. Była i bardzo ciepła sekwencja poświęcona Polsce i Polakom, choć niestety nie jest tak jak twierdzi jedna z bohaterek filmu, że Polacy nim nauczą się chodzić, to już grają Chopina. Nie jest też tak, że znają się na miłości cielesnej jaka pokazana jest we filmie, stąd też w swojej bufonadzie wielu po obejrzeniu tego filmu [...]

Mirosław!!!
Mirosław!!!
Mirosław!!!
Mirosław!!!

Hej!!! Heeee! HEEEEEEEEEEEEEJ!!!

Cytaty!!! Jesteście taaaaaaaaam!!!

Dajcie głooooooooossss!!!

Niech usłyszy Was cała Internetiaaaaaaaa!

Siostry i Bracia w ogromnych połaciach ludu naszego drugiego narodu wybranego, króluje plotka, a jej imię to sprzątaczka, mecenas, a nawet pospolita dewotka. Ale my tutaj żadnych undergroudów nie uczynimy, a po prostu na ubiegłotygodniowej myśli się zasadzimy, do kolubryny naszej ją wsadzimy i w dzisiejszy poniedziałek ponownie czyli apiat [...]

Siedemnastego lutego o w pół do siódmej to już jest w miarę jasny dzień, ale i tak najważniejszym było ostatnio, to co wydarzyło się o zmierzchu w dniu piętnastego lutego - zmierzch arią ogłosił kos. Dla takich chwil wiedziemy nasze życie. Szczęście dławi krtań wzruszeniem, kiedy cykl życia domyka się znowu śpiewem kosa, jego przecudnymi melodiami. W tym roku bardzo bardzo wcześnie wybrzmiała pierwsza kosa melodia. Ciepła zima,dobra zima, szczęście w niej aż rozlewa się. Dzięki CI Panie, przyjmij podziękowanie [...]

"Potem rzekł Bóg;" Czyli słowo,dźwięk, wibracja - nośnik rodzaju informacji zamieszczony w formie energetycznej: "Niech zaroją się wody" Czyli synonim dźwięku, wibracji o różnej częstotliwości - nośniki rodzaju informacji w wodzie - rodzaj zamieszczonej informacji, "mrowiem istot żywych," Czyli forma ruchu, rodzajów zamieszczonej informacji,"a ptactwo" Czyli rodzaje zamieszczonej informacji" niech lata nad ziemią" Czyli forma ruchu "pod sklepieniem niebios" Czyli powierzchnia kryjąca czasoprzestrzeń." I stworzył Bóg" [...]

Boję się
Sama nie wiem
czy tego
że sobie nie poradzę
finansowo
Czy tego
że sobie nie poradzę

"Wiesz czego zawsze się bałam? Tych zgaszonych swiateł w oknach, gdy wracaliśmy do domu"
To jedyne słowa matki, które we mnie siedzą.
Jedyne jej słowa, które zostawiły we mnie ślad- bez urazy do niej, a ze współczuciem.
I lękiem, że sama go doznam.

Każdy dom jaki znałam zadał mi jakąś krzywdę.
Jeśli zdarzenia prowokowane przez ludzi można zgonić na ściany...
Ale zawsze ktoś w nim był.
Ktoś gwarantujący [...]

Czarny kot
Dziś przebiegł mi przez drogę czarny kot. Od razu pojawiły się przed moimi oczyma czarne myśli. I pytanie, czy ja rzeczywiście w takie zabobony wierzę? Zza krzaków do przebiegnięcia szykował się drugi kot, który chciał po prostu dołączyć do tego pierwszego. O nie, nie dałam się. Jedno nieszczęście mi wystarczy. Po co mi dwa? Drugi kot przebiegł za moimi plecami. Czy liczy się to również jako pech?

Czarna wrona
Na chodniku leżała wrona. Coś z nią było nie tak. Siedziała skulona. Główkę miała [...]

Co? Wyzwolenie? Nie, ja zostaję. Nie opuszczę mojej pryczy, która mieści się na górze. Nie opuszczę tego mojego małego świata w tym świecie śmierci i pogardy, tej mej ostoi bezpieczeństwa. Moja prycza ma cztery kąty - moje własne cztery kąty. Czym jest wyściełana, tym jest. Trochę brudno tu i śmierdzi, ale nie opuszczę tego miejsca. Ja się boję wyjść do świata. A jeśli tam czeka mnie coś gorszego niż tu? Czuję tu bezpieczeństwo. Pozorne? Tu się przyzwyczaiłam do wszystkiego, tu jest rutyna. A gdy coś wypada z rutyny, wówczas pojawia się lęk. Bo coś nowego nadchodzi, coś czego nie znamy, więc się boimy. Każą mi zejść i zrobić ten pierwszy krok. Krok zejścia z pryczy. Nadeszło więc wyzwolenie. Oto moje wyznanie. Do nowego życia wyzwanie.

Wyproszono z galerii chłopaka. Gdy ten ponownie wtargnął do świątyni przepychu, został wyproszony przez ochroniarza ze słowami: "Nie możesz tu wchodzić!" Ochroniarz stał za szklanymi drzwiami w środku galerii, wpatrzony w chłopaka nienawistnym wzrokiem, z rękoma założonymi. Usta miał wygięte w podkówkę. Jakby był zahipnotyzowany przez nienawiść do chłopca. A chłopiec stał sobie oparty o murek i spoglądał w świat, do którego wstępu NIE MIAŁ.

NIE MIAŁ chłopiec wielu rzeczy i był biednie ubrany. A jakże to się [...]

Pamiętasz, Krzysztofie, jak uczono cię matematyki? Ciężarem dla ciebie była zwykła tabliczka mnożenia. A wyrażenia algebraiczne, a geometria, a funkcje trygonometryczne, to przyprawiało cię o istny zawrót głowy. Ty celowałeś jednak w humanistycznych przedmiotach. A gdy już napisałeś dobrze kartkówkę z matematyki, matka zabierała cię do cukierni na ciastka. To był wasz taki mały rytuał.
Potem skończyła się matematyka i ciastka z cukierni. Nadejść miała ta wielka niewiadoma, podniesiona do potęgi. Wojna. [...]

Najważniejszym wydarzeniem ostatnich dni było wielkie rodzinne spotkanie w Szczyrku, które spowodowało, że reszta życia została po prostu zawieszona na tydzień. Rola ojca panny młodej kosztuje dużo bardzo energii i faluje emocjami - od wściekłości i to wulgarnej, przez szaleńcze pofolgowanie radości w tańcu i alkoholu, aż po wzruszenie uciskające gardło i wyciskające łzy jak maj ciepłym deszczem szastający. Tu się nie dało przywdziać maski. Wobec naprawdę bliskich i w takich momentach staje człowiek takim jakim jest [...]

Najważniejszym wydarzeniem ostatnich dni było wielkie rodzinne spotkanie w Szczyrku, które spowodowało, że reszta życia została po prostu zawieszona na tydzień. Rola ojca panny młodej kosztuje dużo bardzo energii i faluje emocjami - od wściekłości i to wulgarnej, przez szaleńcze pofolgowanie radości w tańcu i alkoholu, aż po wzruszenie uciskające gardło i wyciskające łzy jak maj ciepłym deszczem szastający. Tu się nie dało przywdziać maski. Wobec naprawdę bliskich i w takich momentach staje człowiek takim jakim jest [...]

Przeczytałem przed obejrzeniem filmu kilka recenzji, bo nie spodziewałem się, że film zostanie wyświetlony w naszym kinie, ale w końcu jednak zdecydowali o jego projekcji w legendarnym "Janosiku". Po obejrzeniu trzeciej części "PSÓW" stwierdzam, że świetny to film akcji i przemycający wiele ze współczesnej Polski i na szczęście na tyle niewiele, że nie jest to mieszanka "Kleru" i "Polityki" i "Pitbula", a jest to dzieło odrębne. Zatem mogę spokojnie napisać krytykom filmu - co wy k...a wiecie o "Psach" , Policji, Polsce i [...]

Drogi Mariusz
Zostawiles mnie dla tej francy a ja cie ciongle kocham , mamy dzieci pomysl o nich ! Kocham twoje zakola , mienśnie i usmiech - mimo ze nie komplenty to naj piekniejszy . Nasze wspulne wypady w mlodosci na zabawy do Płośnicy zapamientam na zawsze .

Twoja na zawsze Esmi ...

Dear Mariush
You leafted me for this France and I still loves you. We has childrens you better think about them . I loves your bald places on your head your muscules and your smile - not complete but most beautiul . Our trip to the discos in the Połścina I will always remember

Yours for ever Esmi ...