Proza

Jeszcze przed wyjściem z domu, zdążyła napisać jedną zwrotkę wiersza, do którego naszkicowała obraz, przedstawiający burzliwą pogodę.

Burza to...
Rozpacz malowana na twarzy pochmurnego nieba
spoglądającego na czerwoną różę z pąkami kwiatów
zaróżowionych westchnieniem zmoczonej deszczem ziemi
pobudzona niczym muśnięcie ustami szalejących zmysłów
lekkiego powiewu chłodzącego twarz po drodze donikąd.

Zadowolona z efektu, przygotowała się do wyjścia z domu. Spacer po obfitym jedzeniu dobrze jej zrobił, mijała [...]

08.06.2020
Poniedziałek

Czy to pewne, że poniedziałek?
Napisałabym, że tak, ale ze mną nic nie wiadomo.
Dzień ciekawy, deszczowy, nie narzekam.
Jaki poniedziałek, taki cały tydzień?
Będzie ciekawie...drzewa będą miały czyste liście...czyż nie jest to powód do radości? Jest oczywiście, że jest.
Twórcza energia we mnie. Tak myślę, że w kolejny dzień, będzie jeszcze przyjemniej. Powody zdrady - ciekawe są. Ma noc już nie wspominam. List wysłany, wiersze popełnione. Myśl złota też. Blask świecy cieszy mnie, a ja myślę. Anioł troski, problemy z lekami dzisiaj miał z wiarą, że noc spokojna będzie...kończę ten dzień.
Jeszcze poczytać chcę, może zerknę na zdjęcia.

08.06.2020

Mój Miły,
Mój Jedyny!

Cisza wieczoru rozbrzmiewa w sercu moim. Jest godzina 20:49, pada deszcz, tak mi się wydaje. Okno dziwnie wilgotne. Słońce ostatnim tchnieniem maluje ciekawe obrazy, tworzy magiczne cienie na dachach domów. Ostatnie promienie walczą, by dostać się do pokoju.
Nic nadzwyczajnego nie dzieje się, a jednak - takie małe radości wprowadzają mnie w stan...hmmm...szczęśliwości.
Zapaliłam świeczkę i patrzę przez chwilę na jej płomień, który tańczy wesoło. Myślę o Tobie, na łóżku stare [...]

Na samym środku sali, stała tryskająca ,,energią" fontanna, w błyszczącej wodzie, na jej dnie leżały pieniądze, rzucane tu na szczęście, przez różnych odwiedzających Palmiarnię.
- Chcesz monetę? zapytał ojciec.
Matylda w odpowiedzi powiedziała krótkie
- Yhym.
- Pamiętaj, koniecznie przez lewe ramię, instruował ją, stań tyłem i pomyśl życzenie.
Ale go nie zdradzaj. Tak zachęcona dziewczyna, z rozmachem wyrzuciła za siebie,swoje skryte marzenie.
-Teraz na pewno się spełni, powiedziała
-musi, skwitował to [...]

W związku z brakiem zrozumienia i obrazoburczymi komentarzami na forach dyskusyjnych o alegoriach spożywania ciała i picia krwi Jezusa Zbawiciela (Jan 6,48-56) "Ja, Jezus Zbawiciel jestem chlebem żywota, pokarmem duchowego życia, powszechnie obowiązującym prawem miłości, objawionym w ciele moim. Ojcowie wasi, potomkowie Abrahama byli pod prawem literalnym systemu ofiaczniczego, jedli mannę, pokarm duchowy systemu prawno - ofiarniczego na pustyni, pesach - przejście ze śmierci, prawa literalnego do życia objawionego w ciele Jezusa [...]

"I obcował Kain z żoną swoją, a ta poczęła i urodziła Henocha" Czyli nastąpiła kontynuacja aktu rozradzania się i rozpoczął się proces rozradzania się. Ukończony urodzeniem Henocha, którego Kain bratobójca, tułacz i wędrowiec. Świadomy zbyt wielkiej winy jego, by można mu ją odpuścić (Rdz.4,13) Zaniechał kontynuacji świadomości o przyczynie i skutku oddzielenia od systemu duchowo - informacyjnej całości. Przemilczał bratobójczą zbrodnie Abla, która będzie oddziaływać bratobójczą zbrodnią z ziemi na [...]

Pozbierałem zmysłowe serca truskawek w naszym ogrodzie. Patrzę na was w tym koszyku, wszystkie jesteście takim pożądaniem dla zmysłów. Ogniście czerwone, jedynie tak pachnące, niepowtarzalnie smakujące. Dotyk was pragnie. Z ust słychać panegiryki strun głosowych, gruczołów ślinowych, przyśpieszonego tętna i krążenia krwi. Wszystkie na głębię słodyczy waszych wnętrz. Lecz ja wiem też i to, wzrokiem i szóstym zmysłem dostrzegam i czuję, że niektóre z was są już bardzo zmęczone. Przebrzmiewające. Przemijające [...]

Niedziela

Kiedyś Ci opowiem historię w którą uwierzysz...a może i nie?
Wyda Ci się być snem. Ty w niej będziesz pierwsze skrzypce grać.
Tak, właśnie tak będzie.
Bo ja - tak postanowiłam, bo ja Cię wymyśliłam i na domiar złego Tobie i w Ciebie uwierzyłam.
Kiedyś Ci opowiem, o sobie jak marzyłam o pracy w ogrodzie, jak resztki snu zbierałeś z moich rzęs.
Delikatnym pocałunkiem poranka -
Witaliśmy nowy dzień kawą, czekoladą.
O wierszach miłością nasączonych, chwilach tych wspólnych - niestraconych radością [...]

- Ostatnio, nie mam czasu dla Ciebie, zaczął mówić mężczyzna. Chciałbym Ci dzisiaj to jakoś wynagrodzić.
- Dziękuję tatusiu, powiedziała Matylda.
-Wiesz, robisz się coraz bardziej podobna do swojej matki, masz taki sam w policzku dołeczek, gdy się uśmiechasz jaki ona miała.
- Naprawdę?
- poza tym, ślicznie dziś córeczko wyglądasz.
- Oj tatku i Tobie nic nie brakuje, uśmiechnęła się i dodała,wyglądasz w tym garniaku jak James Bond - zażartowała.
- Bo niecodziennie wychodzę na randkę, z tak piękną, młodą [...]

Msza jak zawsze trwała ponad godzinę, ponieważ lubiła pieśni religijne bardzo głośno śpiewała.
,,Bóg jest miłością" Ludzie, po zakończeniu ceremonii niespiesznie wychodzili, z uśmiechami i wypiekami na twarzy, jakby o kilogramy lżejsi.
Tak samo jak oni, też dzisiaj poczuła się dziewczyna, świat wydał jej się dużo piękniejszy, więc postanowiła, że zaraz po ceremonii będąc już w domu, zacznie się uczyć.
Niestety, nie mogła się skupić a zaległości, które narosły przez chodzenie na wagary, bardzo się [...]

06.06.2020

Mój Miły,
Mój Jedyny!

Kolejna sobota, powoli dobiega końca.
Przejdzie do historii, którą wspominać będę długo. Poranek chłodny, słoneczny.
Poranna kawa -( żartuję - brakowało) czekoladę piłam i herbatę zieloną Przyjacielowi zaparzyłam. Cudowne chwile z nią związane na długo zostaną w mej pamięci zapisane. Tak niewiele potrzeba, by przychylić mi nieba. Dotknąć puszystej chmury, zapatrzeć, zaczytać, zasłuchać się w dźwiękach natury. Wiersz przeczytać, porozmawiać. Zobaczyć piękno budzącego [...]

Bezwiednie palcem narysowała serce, w środku napisała imię Ryszard.
Głos Ojca szybko sprowadził ją na ziemię. Matylda usłyszała wołanie.
- Córeczko śniadanie, poczuła zapach świeżo smażonej cebuli. Jeszcze w szlafroku i mokrych włosach weszła do kuchni i usiadła przy stole.
- Cześć tato, powiedziała, sięgając po kubek z gorącym mlekiem.
- Cześć, odpowiedział mrugając żartobliwie do niej jednym okiem, smacznego córeczko jedz jajecznicę, bo wystygnie.
Przełykała kęsy ze spuszczonym wzrokiem, uparcie [...]

Do Ciebie
Na świecie znów tak pięknie
Już się tak nie boję o jutro...
Chociaż jutro zawsze jest niepewne..
Jednak pamiętaj, że z życia należy brać to co najlepsze i przecedzać to co nie daje nam radości.
Otaczać się ludźmi, którzy dadzą Ci coś więcej niż samo ich bycie..
Trzeba otaczać się ludźmi, którzy będą z Tobą w czasie złym i dobrym, otworzą swoje ramiona kiedy świat zamknie swoje..
Kiedy świat zacznie Cię atakować oni pokażą Ci co to jest wsparcie
Takimi ludźmi się otaczaj..
Coś we mnie pękło..
Gniew, ból, rozczarowanie..
Ból do ludzi, życia, Boga..
Na nowo pokochałam te zielona pola, tę ciszę i spokój...
Wypełnił mnie pokój, którego tak długo szukałam...
Byłam pogubiona
Pomiędzy tym co czuje, a co chce..
Teraz mogę Ci powiedzieć, że już nie czekam na nic .
Na miłość, na lepszy czas..
Przestałam czekać, a zaczęłam żyć
I to zaczęło mi się bardzo podobać..
Nie czekanie na lepszy zycie ale docenienie tych krótkich, ale jak cennych momentów..
Bo życie składa się właśnie z tych krótkich chwil..
Anna.

Miałyśmy tam jechać taksówką. Poszłyśmy więc na postój i weszłyśmy do pierwszej wolnej taksówki. Kierowca zadał pytanie, dokąd jedziemy. My mu odpowiedziałyśmy. Odpalił silnik i w drogę! Są różni taksówkarze. My trafiłyśmy akurat na rozmownego i podtrzymującego rozmowę. Znalazł się wspólny temat: ogród. A dokładniej rozmowa zeszła na truskawki. Kierowca miał z nami wiele wspólnego. Uprawiał on bowiem też te owoce. Pragnę nadmienić, że w dobie epidemii, miałyśmy maseczki, taksówkarz także. Rozmowa dotyczyła więc tych truskawek. Kierowca pytał się, jakie nam urosły, jak je nawozimy? To była przyjemna rozmowa. Miło się rozmawiało z tym człowiekiem. Gdy dotarliśmy na miejsce, spytał się, czy będziemy miały czym wrócić. Odparłyśmy, że tak. Nasz taksówkarz odjechał. Człowiek ten, mimo nałożonej maski, pokazał nam całe swe dobre serce. Nie ukrywajmy się więc za maskami. Uśmiech, chociaż niewidoczny, powinniśmy zastąpić dobrym słowem oraz czynem.