... Siedziała na krawężniku i płakała, a razem z Nią niebo płakało deszczem. Srebrzyste krople muskały delikatnie Jej ciało. On przykucnął naprzeciw Niej. Otarł łzy i przytulił. Trwali tak krótką chwilę, a gdy Ona uniosła głowę, spojrzała Mu w oczy.
Były to bardzo piękne oczy. Miały kolor bezchmurnego nieba w ciepły letni dzień. Można było zatopić się w nich niczym w lazurowej tafli morskiej wody.
Ich twarze powoli zbliżyły się do siebie, by obdarzyć się pierwszym pocałunkiem, który był namiętny niczym [...]

Piątek trzynastego. Zawsze wiedziałam, że to pechowy dzień. I ani trochę się nie pomyliłam. Znowu pokłóciłam się z rodzicami, ale tym razem to nie była taka zwykła sprzeczka jak zawsze o to, że nie pozmywałam naczyń czy wróciłam za późno do domu. Tym razem to coś poważniejszego. Rodzicie nie mogą znieść myśli, że mam już 18 lat i za pół roku zacznę samodzielne życie studenckie. Dla nich nadal jestem małą dziewczynką, której muszą wiązać sznurowadła. Nie potrafią się pogodzić z myślą, że ich jedyna [...]

....gdy miałem naście lat(czyli troszkę mniej niż obecnie)zapytałem pewnego mędrca,co jest najważniejsze w związku?...Oczekiwałem że potwierdzi moje przekonania,czyli odpowie,że:uroda,pożądanie,sposób bycia itd,itp.
Ku mojemu zdziwieniu,odpowiedział mi,dwa krótkie słowa:Najważniejsze są wspólne zainteresowania...
Pomyślałem sobie,,jakiś idiota''co mają wspólne zainteresowania do trwałości związku?.
...Teraz jednak wiem,że miał racje...Wspólne zainteresowania,fascynacje wytwarzają między ludzmi magiczną więz emocjonalną dzięki której życie staje się jedną wielką,wspólną podróżą w najpiękniejsze miejsca zapisane w naszych duszach...
...Wolny czas,w którym inni mężczyżni piją piwko z kolegami,a kobiety gawędzą z przyjaciółkami,my spędzamy razem...Odwiedzamy stare miejsca,fascynujemy się pięknem przyrody,podziwiamy dzieło stworzenia...
...Być blisko Boga,być blisko siebie,cieszyć się każdym dniem,kwiatem,motylem....
to jest najważniejsze,bo realizujemy marzenia naszych dusz...RAZEM...

Przyjaciel wstał z tajemniczym uśmiechem błąkającym się gdzieś w kącikach jego idealnych ust. Wyglądał zupełnie inaczej niż zawsze. Włosy splątane z błotem tworzyły niesforne, delikatne loki, które wbrew pozorom wyglądały przyzwoicie. Rysy chłopaka zadziwiająco pasowały w otoczenie mojego pokoju. Delikatne, mocne i twarde kreśliły na jego czole pionowe zmarszczki, które znów sprawiały, że twarz przyjaciela robiła się nad wyraz niewinna. Kiedyś nie dostrzegałam tak drobnych szczegółów. Umykały mi gdzieś [...]

Był pewien człowiek, który zbudował zamek wraz z kimś znajomym. Zamek jest ogromny i piękny, cały z pojedynczych, malutkich cegiełek. Wszyscy patrzą na niego z podziwem, ale niektórzy także z zazdrością. Nagle ta druga osoba mówi, że trzeba wyciągnąć z samego dołu kilka cegieł. I zamek upada, staje się wielką ruiną. Już nikt go nie podziwia. Człowiek chce go odbudować.
- Ale jak? - zastanawia się. - Nigdy już nie zbuduję takiego samego...

Ten zamek to uczcie, jakiekolwiek... A cegiełki to gesty słowa, wydarzenia czy tylko nawet uśmiechy... Dopiero teraz popatrz na tę sytuację....

-Nie mogę znieść jak cierpisz. Przepraszam że tak Cię ranię . Lepiej jak nie będziemy mieć kontaktu.
-Lepiej?! Wtedy nie jestem człowiekiem , cierpię 100 razy bardziej. Jestem uzależniona od Ciebie , od Twojego dotyku , szeptania mi do ucha , a przede wszystkim od słów "Kocham Cię" czy one nic nie znaczą.? Jeżeli byś naprawdę kochał , wiedząc jak cierpię nie odchodził byś.. Wiesz , ja naprawdę wolę to jak jesteś , zdradzasz, ranisz , kłamiesz.. Niż kiedy Cię nie ma , po prostu Cię kocham..
-Właśnie dlatego , odchodzę ponieważ Cię kocham , nie chce żebyś przeze mnie cierpiała... Przepraszam.

A ona w ciąż czekała , codziennie sprawdzała pocztę , wyglądała przez okno , spacerowała przy jego bloku... Miała nadzieję .. Wierzyła że On ją kocha , wierzyła w każdą jego obietnicę. Przez swą naiwność cierpiała jeszcze bardziej...

Tamci mogą mnie co najwyżej zabić. Ty możesz mnie zostawić. To gorsze niż śmierć.

Siedziała na ławce zalana łzami i wtedy przyszedł ON.
-Dlaczego płaczesz??
-Odejdź zostaw mnie w spokoju!
-Nie mogę dopóki nie przestaniesz płakać.
-Przecież ja Ciebie nie obchodzę. Zostaw mnie, odejdź tak wiele razy to robiłeś. Nie ran mnie więcej

ONA wciąż płakała, a On odszedł zrobił to przecież nie pierwszy raz.... Odszedł, ale kilka metrów dalej przystanął i usiadł na ławce. Patrzył na nią.
ONA dalej płakała, zaczął padać deszcz lecz ONA tam ciągle siedziała.
Podszedł do niej ten któremu kazała [...]

Była to jedna z tych nocy, w których nie ma nadziei na świt. - Antoine de Saint-Exupéry

Rozłożyłem koc, położyłem się i zapatrzyłem na wschód. Słońce właśnie wstawało, budziło się do życia, zupełnie obojętne na widok otaczającego mnie świata. Nie rozumiałem dlaczego na nie patrzyłem, mrużąc oczy pod chromowaną powierzchnią okularów przeciwsłonecznych. Może to był strach, jakiś ujmujący serce odruch, który do końca miał mnie pozostawić po tej jasnej stronie życia. Reakcja organizmu, [...]

"Istnieją dwa powody, które nie pozwalają ludziom spełnić swoich marzeń. Najczęściej po prostu uważają je za nierealne. A czasem na skutek nagłej zmiany losu pojmują, że spełnienie marzeń staje się możliwe w chwili, gdy się tego najmniej spodziewają. Wtedy jednak budzi się w nich strach przed wejściem na ścieżkę, która prowadzi w nieznane, strach przed życiem rzucającym nowe wyzwania, strach przed utratą na zawsze tego, do czego przywykli."

— Paulo Coelho (ur. 1947)

Spacerowałam pustą ulicą, było [...]

Każdy ma swojego anioła...Wierzę,że tak jest.Niekiedy tylko nasze serca nie są przygotowane,by otworzyć się na prawdziwe,czyste dobro i miłość...
Często,gdy na naszej drodze staje anioł,nie dowierzamy,tłumacząc sobie podstęp...że niby nie istnieje bezinteresowne dobro,i miłość która niczego nie oczekuje...Chowamy się w swojej klatce próżności i swoim postępowaniem wkładamy anioła do jednego worka z ludźmi,którzy nas kiedyś zranili...I dlatego jesteśmy często nieszczęśliwi,samotni,zagubieni...Wszystkie swoje [...]

"Wiecie, jak to jest. Niekiedy spotykacie kogoś wspaniałego, ale to trwa tylko chwilę. Może w czasie wakacji, w pociągu, nawet w kolejce do autobusu. Ociera się o wasze życie na krótki moment, lecz w bardzo specjalny sposób. I zamiast zalewać się łzami, że nie może zostać dłużej, że nie możecie się lepiej poznać, czyż nie lepiej cieszyć się, że w ogóle się zjawił?"
Marian Keyes

Bywa, że wpatrując się w klawisze klawiatury, zamiast naciskać na nie, wylewając potok słów, czujesz coś imitującego [...]

... Duża izba, po trochu jadalnia, po trochu kuchnia. Z niedużym kominkiem na centralnej ścianie... W kominku, to płonie, to znów tylko tli się płomień. To płomień życia... kiedyś zgaśnie. Nad nim wisi mały sagan z wolna gotującą się strawą. Wszyscy mogą się z niego nasycić, nikomu nie zabraniam. Zresztą i tak nie jestem w stanie. Stale ktoś do kominka podchodzi. Często po to by się tylko ogrzać. Czasami by podsycić ogień. Niektórzy sięgają do sagana.To coś do niego wrzucą, to znów nabiorą do swego kubka czy [...]

Wiesz czego się boję? - Że znowu ktoś mi powie, że przeszkadza mu to, jaką osobą jestem, że drażni go mój styl bycia najbardziej wtedy, gdy w pełni się otwieram, gdy myślę, że to, jak postępuję, że pozwalam sobie na wyjście za granice konserwatywnej przyzwoitości, w oczach innych będzie źle oceniane – mimo, że nie przejmuję się ich oceną, to jednak boję się tej oceny, wśród osób, przed którymi się otwieram…
Ważne jest chyba, że postępuję zgodnie ze swoimi zasadami, że staram się nikogo nie krzywdzić, [...]

Siedziałem w kącie sceny przyglądając się jej radosnym pląsom. Wirowała po zakurzonych deskach, wzniecając maleńkimi stópkami szare, delikatne pyłki. Jej idealne, gładkie rączki wznosiły się do góry, bądź opadały, a główka, co jakiś czas przekrzywiała się na boki. Miała na imię Dolores, lecz dla mnie zawsze była po prostu Dolly.

Zastanawiało mnie, czy nie jest już zmęczona. Tańczyła bardzo długo, bez chwili wytchnienia. Mimo to, na jej gładkiej buźce nie było śladu po grymasie. Na jej karminowych ustkach, [...]