Nie umiałam pogodzić się z tą stratą minęło parę miesięcy, zbliżała się wiosna, a ja ciągle na niego czekałam. Wieczorami siadałam z kubkiem gorącej herbaty w kuchni naprzeciwko drzwi i jak zahipnotyzowana się w nie wpatrywałam. Ciągle miałam nadzieję, że te drzwi się otworzą i on wejdzie i powie „Żartowałem”. To byłby jego najokrutniejszy żart, ale wybaczyłabym mu wszystko, żeby tylko wrócił do mnie. Żeby mnie przytulił i szepnął do uszka „Dziunia, kocham Cię, już o nic się nie martw, już jestem [...]

Spotkaliśmy się na środku drogi naszego życia,
nie pytając nawet o wczorajszy dzień...
Czas trwał, ale dla nas nie istniał!
Mam w sercu ten piękny, cudowny dzień i pozostanie tam do końca, na zawsze.
... Lecz dziś nie ma Ciebie obok mnie...
Pozostał mi tylko Twój cień...
Cały czas pamiętam, jak rozkwitło miedzy nami coś- na malutką chwilę.
I stało się to, co się stało!
Dałeś mi zasmakować tego, co najpiękniejsze.
Wiem, że oboje pragnęliśmy tego tak samo.
Być może los- sprawi jeszcze, że znowu się spotkamy?
A wtedy chciałabym nadrobić wszystkie dni, w których byłam sama ja!
Cieszyć się magią chwil, gdy będziemy sam na sam.
TY i JA....

Napisałam to, kiedyś- tęskniąc za kimś, kto stał się dla mnie nieosiągalny.
Teraz już wiem, że pomogło mi to zamknąć ten rozdział i wyrzucić klucz.
Raniłam wszystkich dookoła, kiedy myślałam właśnie o nim.
Już jest dobrze.
Zapomniałam o Tobie i nie stań nigdy na mojej drodze!

Pewnego dnia zapytał mnie ktoś, czym jest naród? Nie wiedziałem zbytnio co odpowiedzieć, więc uśmiechnąłem się i powiedziałem że Tęczą. Ponieważ każdy katastrofa jest niczym burza, deszcz lecz poźniej przychodzi czas gdzie wszystko sie stabilizuje tak jakby słońce wyszło za chmur i wtedy gromadzą się ludzie którzy wspierają się nawzajem każdy z nich jest inny i każdy może pomoc inaczej lecz razem towrzą piękną tęczę... Do tej pory niewiem czy moją odpowiedź była wystarczająco dobra

Stało się to po pewnej imprezie, oczywiście w dobrym towarzystwie. Wróciłam do domu, w domu była mama i ojciec. Nie nazywałam go tatą bo wyrządził nam wiele złego o którym nie potrafię zapomnieć. Jak to zazwyczaj bywało, ojciec był pijany, pokłócił się z mamą za pewne o nic bardzo istotnego. Pisałam wtedy z przyjaciółką… Aż do chwili kiedy ojciec rzucił puste opakowania po tabletkach nasennych były to dwa opakowania po 30 tabletek. Wiedziałyśmy że je na pewno wziął bo były pełne iż kupił je tego dnia, bo [...]

Nie dałabym rady sama, nie umiałam dalej żyć. Na całe szczęście w tym nieszczęściu miałam przyjaciółkę. Pomagała nam, gdy on chorował, zajmowała się domem, dziećmi, gdy ja krążyłam między pracą, a szpitalem i padnięta wpadałam do domu na koniec dnia. To dzięki niej moje życie funkcjonowało. Po śmierci męża zjawiła się już następnego dnia rano, nie pytała jak się czuję, nie mówiła, że wszystko będzie dobrze. Po prostu przytuliła, pozwoliła mi się wyryczeć i wzięła się za robotę posprzątała, [...]

Kiedy weszła do owej kawiarni, w której się umówili , Dorian siedział już na miejscu. Wyluzowany, jak zwykle zabójczo przystojny i pewny siebie. Zamówił grzane wino i popijał trunek w spokoju. Kiedy tylko ją przyuważył uśmiechnął się zawadiacko i odłożył kieliszek. Maddie nieśmiało zbliżyła się do owego, felernego stolika, który przez najbliższe dwie godziny będzie musiała z nim dzielić i zajęła miejsce naprzeciw swojego nowego korepetytora.
-Tak więc, mała, z czym masz problem?
Drgnęła nerwowo i cicho [...]

Ku mojemu ogromnemu zdziwieniu po wyjściu ze szpitala … świat nadal istniał, spadł pierwszy tego roku śnieg. Śnieg, ten który M tak uwielbiał, od razu przed oczami stanęły mi te piękna wspólne chwile, jak to M z chłopcami robili orły w naszym ogródku, jak obrywałam w ramach męskiej solidarności śnieżkami, jak byłam ofiarą nacierania. Uśmiechnęłam się. Nie wiedziałam dokładnie co działo się w szpitalu, wiedziałam tylko jedno, że ten świat powinien zniknąć, skończyć się, a on nadal się kręcił. Wiem, że [...]

Był to pamiętny dzień 21 listopada. Świeciło wtedy słońce i wiał lekki wiatr. Miało być to zwykłe przyjacielskie spotkanie. Ona czekała na mnie pod kinem. Podszedłem i przywitałem się. Weszliśmy do środka i zbliżyliśmy się do kasy. Rozmawialiśmy jak zawsze o różnych drobnostkach, podśmiewując się co chwilę. Kupiłem dla nas bilety. Tradycyjnie zostały one podarte, a my weszliśmy na salę. Usiedliśmy w wyznaczonych dla nas miejscach. Wróciliśmy do luźnej konwersacji.
Po chwili rozpoczęły się zwiastuny. [...]

Mijał 16 rok mojej życiowej wędrówki. Wędrówki nieodzownie związanej z cierpieniem, szykanowaniem, poniżaniem i brakiem akceptacji. Poniekąd byłem jednak zadowolony, że los pokierował mnie taką drogą, ponieważ dzięki zdobytemu doświadczeniu stałem się takim człowiekiem, jakim do dzisiaj jestem. Nigdy się nie poddawałem i twardo stawiałem czoła wszystkim przeszkodom spotykanym na swej drodze.

Jednak tego listopadowego wieczoru poczułem, że nie wytrzymam już ani sekundy tego melancholijnego życia, bez celu i sensu. [...]

Twój zapach otula zmysły, rozchyla usta, przyspieszył oddech.
Już dość kręci mi się w głowie!
Cała drżę, ciało kołysze się w rytm Twojego serca, zamykam oczy bo wierzyć chcę że nic się nie stało, że ,,dziś,, wczorajszym stało się dniem. Ty chcesz żyć ta chwilą chcesz zapomnieć że istniało ,,przedtem,, i ,,jutra,, nie chcesz znać.

Znikają opory i znika strach, dotykasz mnie jak nigdy, nigdy wcześniej mnie nie całowałeś nie pragnąłeś tak jak dziś brakuje mi tchu, jak bardzo chciała bym muc powiedzieć [...]

Pewnego dnia zdałam sobie sprawę z tego jak daleko jestem od rzeczywistości, jak bardzo się oddalam od znajomych. Nie to nie to, że ich nie lubię kwestia tego co mnie w tym roku spotkało, tyle zmian.Nie potrafię biec za tym co odchodzi, nie potrafię biec za innymi, jestem indywidualnością która podąża własnymi ścieżkami i dokładnie wiem kiedy powinnam zacząć się spieszyć, dorównać kroku rzeczywistości, i nie gubić teraźniejszości.
Nie ważne co będzie, liczy się tylko to co jest. Pochłaniam teraz szczęście w [...]

W pochmurny i ponury dzień dwie kobiety udały się na spacer do tajemniczego lasu. Jedna z nich z podnieceniem opowiadała jak zawzięcie kocha swojego męża i jest w stanie oddać za niego życie.
- Pokaż mi jak go kochasz. - rzekła jedna z nich.
Po chwili zastanowienia Monika wyjęła pudełko zapałek i zapaliła jedną, trzymała dotąd aż poparzyła sobie palce. Potem pośpiesznie ją potrząsała na wszystkie strony usiłując zgasić.
- Widzisz, oto moja miłość- jest gorąca i namiętna jak ogien tej zapałki.
Dziewczyna [...]

Na dachu budynku mieszkalnego nieco wyróżniającego się spośród grona innych usytuowanych w centrum miasta spotkało się dwóch przyjaciół, którzy popadli w konflikt z powodu kobiety. Obydwaj byli nią zauroczeni, jednak ona nie wybrała żadnego z nich, gdyż jak twierdziła nie chciała zniszczyć ich wieloletniej przyjaźni. Z tego powodu wyjechała do sąsiedniego kraju, z którego pochodziła, aby na zawsze zniknąć z ich życia. Celem spotkania była chęć odnowienia przyjacielskich stosunków.

Spotkanie zmusiło ich do [...]

A wiesz co mnie teraz najbardziej boli? Jak znalazłam pytanie, w którym ktoś pytał o najgorsze słowa usłyszane od bliskich. Opowiedziałam. Jedno było od mojej ukochanej osoby, drugie od ciebie, a trzecie od starej przyjaciółki.
Potem przejrzałam odpowiedzi i znalazłam twoją odpowiedź z moimi słowami i naprawdę poczułam się źle. Już wcześniej się czułam....
Przepraszam. Spełnisz czy nie spełnisz obietnicę po tytułem "Nigdy ci nie wybaczę"?

Dla Bichonka

Znam go od pierwszej klasy podstawówki. To długo... Znam go tak dobrze, wiem o nim wszystko... Jest moim najlepszym przyjacielem.
Nigdy nie był szczeniakiem bawiącym się uczuciami. Dziewczyny go nie specjalnie interesowały. Miał jedną, rok temu, kochał ją, ale było minęło, pogodził się z tym po pół roku i było już w porządku. Chłopak z osiedla, ziomki i jego ukochana drużyna byli najważniejsi. Wychowany niby przez mamę i babcię, ale tak naprawdę przez osiedle i starszych kolegów. Bardzo wartościowy chłopak. [...]