Proza

Do Ciebie
Wydaje mi się, że za szybko chcemy wejść w dorosłość, ubrać za duże buty, garnitur, garsonke i bawić się w dorosłych, a tak naprawdę w środku jesteśmy jeszcze dziećmi, którzy pragną wolności, swobody, braku podejmowania decyzji, które tak bardzo wpłyną na ich życie.. Jednak sami w nią wchodzimy, bo chcemy? Może też z konieczności..
Tak szybko szukamy [...]

Zacny obywatel- jest w kostę poukładany, nigdy się nie
zapomina
ja,człowiek na bakier, serce potrafię zostawić w drugim człowieku
Zacny obywatel-ma wszystko na miejscu
mnie wierci od środka, gdyż nic się już nie mieści
Zacny obywatel-poranna kawa
ja z ranną kawką , gdyż wolę ptasie mleczko
Zacny obywatel, siedzi na prawicy
ja wit.C lewoskrętna kwaszę otoczenie
Zacny obywatel nosi wysoko głowę
a ja beret od czapy na bakier

Do Ciebie
W końcu czuje, że mogę wziąć już pełny oddech i pomimo deszczu widzę słońce.
W końcu sen jest spokojny i nie myślę że strachem o jutrze..
Nawet już tak za nim nie tęsknię, ale wspomnienia dalej są, jednak mówią, że to normalne..
Przecież to niemożliwe pozbyć się ze wspomnień człowieka, który tyle znaczył..
Jednak nie zapominam o tym co było, bo uważam, że to niepotrzebne..
Każda chwila z człowiekiem uczy, niezależnie kim dla nas był ten człowiek..
Uczy relacji, akceptowania. .
Te dwa dni ostatnie były ciężkie, przepełnione niepewnością i uświadomieniem sobie, że niektórych rzeczy w życiu nie chcemy jednak tracić, że znaczą dla nas wiele..
Teraz zaczynam swój nowy rozdział..
I myślę, że będzie to piękny czas ;)

Zastanawiam się za co ten obraz został zwycięzcą festiwalu w San Sebastian? Może za sposób podania go widzowi, czyli jakby w formie takiej, że ma się wrażenie oglądając jakby kamera wchodziła w rzeczywiście dziejące się sceny z życia, a więc jest to konwencja niby paradokumentu. A zarazem trudna to bardzo forma do przełknięcia przez widownię, więc jest to tak zwany film dla [...]

Widziałem dwoje rozmawiających ze sobą ludzi. Mówili na przemian. Jeden drugiego w ogóle nie rozumiał, każdy mówił swoje. Przyznawali sobie rację, uśmiechali się do siebie i kiwali głowami. Na koniec podali sobie ręce, poklepali się po plecach i każdy poszedł w swoją stronę.

https://www.youtube.com/watch?v=Ya91vfl5OPk

Hałas. Tłum spoconych ludzi. Zapach papierosów, perfum, alkoholu, zapach potu, ekscytacji, zapach setek anonimowych ludzi zmieszany w jeden, gęsty opar jak skrzep zawieszony w powietrzu.

Zapach wymiocin, sof ze skóry, zapach świateł, gum do żucia i nieświeżych oddechów, skondensowane w jedno, nieobliczane i niewidzialne stworzenie, które [...]

Czemu jedziemy autokarem, a nie lecimy samolotem? Bo tak jest taniej i zarazem ten autokar będzie nas obwoził po bułgarskim wybrzeżu Morza Czarnego, a zatem jest to wycieczka objazdowo pobytowa, która naszym zdaniem jest lepszą formą wypoczynku, niż plażowanie.

Kiedy wszedłem do autokaru, to powiedziałem dzień dobry, nawet nie patrząc specjalnie w głąb autokaru. Potem dopiero na [...]

Nadepnął mężczyzna stopą jesienny liść leżący na ziemi. I oto przeszło w kilka sekund całe życie liścia przed oczyma tegoż mężczyzny. Dorastał liść na drzewie. Jako dziecio - pączek. Rósł i rozkwitał. Dojrzałym się stawał. W wieku dorosłym był w pełni ukrwionym liściem. Potem począł żółknąć. Aż w końcu spadł na ziemię. Znalazł się na niej już nikomu [...]

Chciałbym Ci opowiedzieć wszystko
Każdy sen i marzenie,
Jak, gdy wołałam Cię w myślach
Byś przyszedł w miejsca
W których kiedyś bywaliśmy razem
A teraz stałam samotnie...
Czekałam...
Jakie emocje wnosiło każde z nich
Jak bez Ciebie
Było ciężko tam być
Łzy płynęły do oczu
Nie mogę
Nie chcę Cię zapomnieć...

Wysikani i napełnieni sikotwórczą kawą widzimy,że podjeżdża autokar z biura podróży z trójramienną gwiazdą, czyli będzie bardzo wygodnie. I tu zaraz mała dygresja, bo ja oglądałem film "Niebieskie jak Morze Czarne" i zastanawiam się jakimi twardzielami byli nasi rodzice, którzy "Ogórkiem" podróżowali nad Morze Czarne. Nasze dzieci narzekają, że muszą 4 godziny lecieć lub [...]

Pomidory w ogrodzie przy ulicy Ogrodowej utraciły kolor zielony liści na rzecz zgniłej szarzyzny. Czasem całkowicie utraciły swoją zieleń,czasem szarość je dominująco opstrokaciła plamami zwiastującymi koniec życia. Jeszcze na nich tlą się niczym rdzenie żarówek pod niewystarczającym napięciem i natężeniem, kule i kuleczki pomidorów - parę krakowskich, kilkanaście [...]

Dziś została przywrócona kolejna opcja. Można zmienić opis przy koncie. Wszystko, co wymaga aktualizacji, może się dokonać. Świetnie! :-)

WOŻĄC DRZEWO DO LASU

Pewnego wrześniowego dnia poszliśmy w Bułgarii wgłąb miasta, aby kupić sobie porządnego, mięsistego, słodkiego i soczystego pomidora do kanapek na drogę powrotną do Polski. Oczywiście musieliśmy się udać wgłąb miasta, bo w części kurortowej warzywniaka nie uświadczysz. Znaleźliśmy i wybieramy. Już sięgamy, ale coś nam mignęło na skrzynce i po [...]