Proza

11.03.2020

W niezmąconej ciszy.
Kiedy w sen próbuję się zanurzyć.
A problemem był ten dzień.
Diamentowe myśli otulają mnie.
O Tobie marzę na jawie...prawie śnię.
Srebrnooki księżyc uśmiecha się.
Teraz kiedy wiem, że i Ty położyć się chcesz.
Sen spokojny przyjść musi.
...
Jutro nowy dzień.
Ciekawe co mnie czeka.
Ciekawe co Cię czeka ?

22:09

Czy moja myśl, może być listem?
Listem, którego do Ciebie nie wyślę.
- Może...?
Może kiedyś go wyślę.

Kiedy dotykasz mojej duszy.
Lód serca kruszysz.
Szczęście uwięzione w blasku mojej źrenicy. Szczęście które krzyczy.
Woła!
Bądź! Po prostu Bądź.
[...]

Powoli, ale zdecydowanie idziemy na wzniesienie, które ostatecznie ma 455 metrów wysokości. Teraz przysłania ono szczyty Beskidu Śląskiego. Łuna wywołana zachodzącym słońcem staje się coraz obszerniejsza, coraz jaśniejsza i jeszcze bardziej intensywnieją kolory. Teraz obejmuje już południe widnokręgu. Nad samą ziemią jest biała jak surówka powstała w wyniku wytopu metalu w hucie. Nieco wyżej staje się żółta,ale w tą klasyczną żółć miejscami wdziera się biel jądra. Potem ta żółta wstęga nagle staje się [...]

"I spojrzał Bóg na wszystko co uczynił" Czyli twórczą myślą - wirową formę energii dla słowa,dźwięku, wibracji o stałej częstotliwości - nośnika informacji dla całości i o całości - wszechinformacja - dzień i noc - wirowa forma energii bez zamieszczonej informacji, zamieszczone w czasoprzestrzeni. Uczynienie powierzchni - rodzaj zamieszczonej informacji oddzielającej wody od wód o różnych częstotliwościach wibracji - nośników rodzaju informacji zamieszczonych w formie energetycznej. Zebranie wody na jedno miejsce [...]

Człowiek stara się pisać rzeczy ładne, rzeczy oryginalne, wyszukane treści, przesycony intelektualnym słownictwem i głębokim przemyśleniem, złączone w tonie poetyki, z filozoficznym chłodem, na dnie którego płonie fanatyzm.

Ale gdy brakuje sił, człowiek zostaje sam ze sobą, dotkliwie uświadamia sobie, że potrzebuje wiary nawet w absurdalne marzenie, żeby odnajdować w sobie energię do działania.

Ale to oznacza, że jestem uzależniony od marzeń, emocji, uzależniony od pozytywnych emocji, którymi staram się nasycić takie a nie inne wyobrażenie. Wiem też, że potrzebuję wizji, poprzez które czuję się smutny, a nawet przerażony. Jakąkolwiek potrzebę emocjonalną załatwiam praktycznie za każdym razem wewnątrz siebie.

Dlatego niewiele doświadczam w rzeczywistym świecie. Może tylko rezultatów podjętych działań i konsekwencji ich braku.

Swiat ma teraz dwie epidemie. Jedna to coronavirus, zasiana biologicznie przez wladze (?), a druga to epidemia strachu, psychologiczna ludzka wojna.

Wobec rosnącej liczby ofiar tzw. mowy nienawiści, wykluczenia, dyskryminacji, ucisku, nieposzanowania i nietolerancji apeluję o przyznanie dożywotniej renty i postawienie imiennego pomnika osobom należących do poniższych grup, organizacji społecznych:
-MGTOW, Red Pill
- feministki
- wojujący ateiści
- "zaangażowani katolicy"
- homoseksualiści
- transseksualiści
- osoby aseksualne
- marksiści
- nacjonaliści
- walczący o Wielką Polskę
- dzieci i wnukowie członków AK, ZWZ, AL itd
- dzieci i wnukowie członków PZPR
- sympatycy PiSu
- sympatycy tzw totalnej opozycji
- miłośnicy disco polo
- miłośnicy tzw kultury wyższej
- kibice drużyn przegranych
- żydzi i filosemici
- osoby wyznające pogląd, iż "żydzi" powinni być pod szczególnym nadzorem ...
Jeśli ktoś poczuł się ofiarą w związku z nieumieszczeniem jego przekonań, poglądów, preferencji na liście proszę dać znać w komentarzach

Wczoraj tuż przed zachodem słońca wyszliśmy na spacer. Akurat kiedy znaleźliśmy się za zabudowaniami wsi na łące, to słońce zachodziło nad jedną z gór Beskidu Śląskiego. Było jasną, prawie białą ognistą kulą, z której zadawały się wyrywać do nas pomarańczowe wstęgi światła. Jasność wspinała się aż do ciemnej zdawało się deszczowej chmury, która unosiła się nad Beskidami i nad zachodzącym promieniście słońcem. Jasność słońca była tak silną, że obrzeże tej ogromnej chmury stawało się białym [...]

A dzis się wydarzyło wiele złego.
I wczoraj też.
I przedwczoraj.
I cały czas kocham,

ale mam dość tej miłości.
Chorej.
Zabójczej.
Bo zabija.
Niszczy od srodka.
[...]

Leżę na brzuchu, wpatrując się w bezkres nocy, której niebo jest przykryte bladymi chmurami, pozbawionymi jakiegokolwiek wyrazu.
Mogę zapomnieć o gwiazdach, które i tak ciężko dotrzeć w środku miasta. Spoglądając przez okno, często uśmiecham się do siebie z sarkastycznym i myślami: "W tych czasach naszymi gwiazdami są latarnie, niepozwalające docenić pięknej nocy, światła samochodów przejeżdżających co jakiś czas i okien sąsiadów, którzy wykorzystują moment na chwilę wytchnienia przed telewizorami."
To [...]

Był ciepły słoneczny dzień. Po okolicy niósł się gwar codziennego życia. Dzieci biegały i dokazywały. Z targu dało się słyszeć krzyki przekupek. Wiatr kołysał z lekka starą szubienicą, co do której już nawet najstarsi mieszkańcy nie pamiętali, kiedy była ostatnio użyta. Jakiś żebrak dolepiał sobie sztuczne krosty i czyraki, żeby bardziej przekonująco wyglądać, a karczmarz znowu wywalał na pysk ze swojego przybytku, jakiegoś pijanego do cna jegomościa. Herold coś wrzeszczał, ale nikogo to nie obchodziło, bo [...]

Widok z okna jest dzisiaj przecudny. W prawym górnym rogu początek zbocza Skrzycznego w śniegu, a nad nim bladziutki błękit nieba, w którego marzec wmontował malutki biały obłok. Potem przeglądam tą panoramę w lewą stronę i widzę te wszystkie szczyty nad Polaną Radziechowską - Magurki i Kopy. Niestety zastanawiają mnie bardzo ubogie nazwy tych szczytów, bo dookoła same Magury i Magurki, Kopy. Moim zdaniem za dużo ich. Nad nimi ogromna połać błękitu z archipelagami białych chmur. Tak białych,tak cienkich, że [...]

Pewien król zaproponował dwóm handlarzom, że mogą zabrać złoto lub wodę ile tylko udźwigną, ale muszą pokonać pewną odległość, aby je otrzymać. Pierwszy handlarz napakował się złotem, drugi natomiast wziął ze sobą wodę. Po dwóch dniach wyprawy handlarz ze złotem był tak spragniony, że postanowił odkupić wodę za złoto, pod koniec podróży zostało mu niewiele złota, a handlarz wody miał więcej złota od handlarza złotem oraz spory zapas wody. Jaki z tego morał: Potrzeba ważniejsza niż złoto.

Dawno temu była sobie tuja
Dorodna jak ziemniaki w sierpniu zbierane
W skrzynkach przechowywane
Każdy mijał tuje piękną dotykając ją swą ręką
Tuja dumnie sobie stała była często podlewana
Rosła prężnie bez wysiłku po każdym posiłku
Raz ktoś tuje zabrał z sobą
Tuja smutna zrozpaczona niezbyt chciała być uprowadzona
Zabrał ja mężczyzna stary
Na nosie miał okulary
I to nie był pan Hilary
Tuja zamknęła się w sobie i więdła coraz bardziej po każdej minionej dobie
W końcu tuja uschła cała bo zbyt ciężkie życie miała

Do Ciebie
Tęsknie...
Za tym szumem fal
Godzinnymi spacerami
Samotnością, która była przyjemna
Za wiatrem, który pieścił moją twarz..
Za ciszą - tą piękna i inną..
Tęsknię - właśnie za tym..
Za wolnością
Byciem sobą..
Za poczuciem, że wszystko się ułoży..
Męczy mnie...
Brak pewności
Ludzie, którzy ciągle uciekają, ulatują..
Męczą mnie dni bez słońca i bez pewności, że ktoś będzie..
Będzie uprzykrzał mi życie swoją obecnością..
Chyba chcę tego uprzykrzenia..
Ale takiego pewnego..
Stałego.. [...]