DO SUMIEŃ❗🕊

[ Księża! ]

Wychodzi na to, że dziś...

Tj.
2020-2022 roku ( lub jak ktoś woli 7530 sławiańskim)

Herodem stał się też kościół katolicki...
(prócz paru wyjątków ks. Natanek, Wożnicki i paru innych)
...nawołuje do zakamuflowanego mordowania i eksperymentów 💉na dzieciach nowo narodzonych!

Popierając skrycie ruchy LGBT... (Sodomę i gomorę) Szcz💉 na CoV... Omicorm i co tam jeszcze. Zapewnie skrycie popierają eutanazje, aborcje i inne... Gdyż jakoś watykan zagorzale z tym nie walczy.

Nie umiem [...]

"pomyślał bowiem: Jeżeli Ezaw napadnie na jeden obóz i pobije go, wtedy ocaleje drugi obóz" Czyli pomyślał bowiem Jakub i uczynił według swojej myśli: Jeżeli Ezaw napadnie na jeden obóz i pobije go, wtedy ocaleje drugi obóz, których strzegł, obóz wysłanników Boga Wszechmogącego "Potem rzekł Jakub: Boże ojca mego Izaaka, Panie - Wszechmogący, który do mnie powiedziałeś: Wróć do ziemi swojej i do ojczyzny swojej, a będę ci czynił dobrze (i czynił dobrze Bóg Wszechmogący, bo Jakuba strzegł obóz wysłanników [...]

Kolejny dzień mija.
Koleiny w głowie mej, hej.
W tym samym trybie.
Tak samo, tak mamo, dobrze mamo.
Co prawda ty nie żyjesz, ale ok.
Zmarłym przytakiwać najłatwiej.
Dyskusje z trupami są takie łatwe.
Wszyscy mi mówią, że dobrze się ze mną gada.
Wniosek?

Dni i noce. Są takie same. [...]

"A Jakub też poszedł drogą swoją i spotkali go aniołowie Boży" Czyli a Jakub też poszedł drogą swoją do ziemi ojców swoich Abrahama i Izaaka, i spotkali Jakuba wysłannicy Boży, by strzec Jakuba. "Jakub, ujrzawszy ich, rzekł: To obóz Boży. I nazwał to miejsce Machanaim" Czyli Jakub ujrzawszy wysłanników Bożych, by strzec Jakuba, rzekł: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów Jakuba: To obóz wysłanników Bożych, (by strzec Jakuba) I nazwał obóz wysłanników Bożych, by strzec Jakuba, Machanaim. Bo Jakub [...]

Miałem rozpocząć od tematu poważnego i budującego, ale zacznę zupełnie inaczej, bo to też temat ważki i absorbujący mnie od jakiegoś czasu, który poruszali już inni w występach kabaretowych, ale myślę, że to jest coś, co jest wręcz warte naukowego potraktowania. Zatem zwracam się do męskiej części ludzkości. W małżeńskiej sypialni, w hotelu na wczasach, w hotelu w podróży służbowej, w sanatorium, w szpitalu, czy nawet w kabinie TIRA, żądajcie zawsze i miejcie dwie kołdry. Bo czy jest to żona, czy jest to [...]

Powoli gasną ognie witające Nowy Rok 2022. Dosłownie, bo gdzieniegdzie wciąż rozbłyskują kolorowe kuliste rozgwieżdżenia. Czemu tak jest? Nie wiem i chyba wiedzieć nie chcę.

Życie tymczasem galopuje i wszystko dookoła prosi się, aby zwrócić uwagę. Poświęcić mu kilka myśli, nawet kilka zdań. Co wybrać?

Może pozostanę u początku swoich przemyśleń. Tego, co najbardziej mnie zaintrygowało. Jestem pasażerem transportu publicznego, więc kiedy rano wsiadam do piątki, aby dojechać na przykład do lekarza, który [...]

- Dzwonił?-
- Nie. Powiedziałam, że jak tylko da znać pierwszy będziesz wiedział. Uspokój się, kochanie.

Mężczyzna stał przy kuchennym oknie. Przyglądał się, jak grupka dzieci zawzięcie rysuje kredami na asfalcie. Obok artystów przemknęły dwa rowerki. Wiosna wciskała się w każdy kąt. Zieleń młodych liści była jeszcze blada, a trawa dopiero przeciskała swoją grzywę przez wczesnowiosenną martwotę zielonych skwerków, jednak zapach wiosny, specyficzny aromat ciepłej ziemi, pierwszych kwiatów, słońca z [...]

... czyli o zbawiennych skutkach powierzchownej "wiary w siebie"

"...Postanowienie składa się z dwóch części. W pierwszej części musimy przemyśleć czego właściwie chcemy i uświadomić sobie bardzo dokładnie – czy my naprawdę tego chcemy i czy chcemy właśnie tego. Podam przykład:

Jedna moja pacjentka miała depresję. Ciężką. Pojechała zatem do Lichenia i tam modliła się przed krzyżem: ‘Panie Jezu, zejdź z krzyża i kopnij mnie w tyłek, żeby mi ta depresja przeszła”. Nic się jednak nie stało i pacjentka [...]

"Rzekł jeszcze Laban do Jakuba: Ten oto kopiec i ten pomnik, który postawiłem między mną a tobą" Czyli rzekł jeszcze: słowo, dźwięk, wibracja - nośnik mowy słów Labana do Jakuba, nielokalnie zakodowanych w czasoprzestrzeni: Ten oto kopiec (Zgody) i ten pomnik (Zgody), który postawiłem między mną a tobą" będą świadkami (kopiec i pomnik Zgody, nielokalnie zakodowane w czasoprzestrzeni), że ja, idąc do ciebie, nie przejdę mimo tego kopca, ani ty idąc do mnie, nie przejdziesz mimo tego kopca (Zgody) i tego pomnika (Zgody, [...]

Drogi,
Choć od dawna jesteś tylko cieniem, dziś wróciło wspomnienie o Tobie. Było podmuchem mroźnego wiatru, widokiem ptaków zmierzających na południe.
Niczym wszystko, co było.
Co z dymu przerodziło się w kształt przyszłości.
Wciąż płyniemy. Chwytamy fale życia. I wiem, że nie możemy życzyć sobie źle.
Może pewnego dnia będziemy płynąć obok siebie.
Miłość nie przemija, gdy powiemy sobie by minęła. Nie oddala się, gdy chcemy ją odepchnąć
Będzie trwała zawsze.
W tym zapachu letniego wiatru. Dźwięku skrzypiec, które wspólnie usłyszeliśmy po raz pierwszy.
Miną kolejne lata. Kolejni ludzie będą dla nas najważniejsi. Z każdym rokiem będziemy starsi i nigdy więcej nie złapiemy się za ręce.
A jednak wiem. Jestem tego pewna.
Mimo że inne dłonie, które uwielbiam, przesuwają się po mojej skórze. Serce można dzielić wiele razy.
Duszę oddać tylko raz.
Zapukaj, zawsze tutaj będzie.

Twoja,
Reason.

Kiedy ktoś z bliskich nieodwołalnie odchodził – myślała, że taka jest kolej rzeczy. Cały czas szła przez życie z pudełkiem kolorowych kredek. Zmęczona przystawała i zatrzymywała na chwilę wzrok, żeby zobaczyć co się dzieje dookoła. Dokonywała operacji, współpracując ze swoją pamięcią i powracała do przeszłości. Stany takie wywoływały zawsze lęk i jakiś rodzaj paniki. Stawały się dotkliwie nieodwracalne. Ktoś pracowicie zacierał ślady, zasłona przysłaniała zasłonę, a ta jeszcze następną i [...]