Proza

Nieliczne były wyjazdy do ojca, ale im młodszy byłem, tym częściej jeździłem. Na wakacje, na ferie zimowe, na życzenie. Matka nigdy nie utrudniała ojcu widzenia z dziećmi, a on był jak Święty Mikołaj – co przyjechał z daleka, to przywoził reklamówki zabawek i słodyczy. Przytulał, obściskiwał, ale zawsze czułem się przy tym niezręcznie, a jego samego postrzegałem, bo ja wiem, jak kolegę, ale w gruncie rzeczy jak kogoś obcego.

Było lato, a ja u ojca, jakieś sto osiemdziesiąt kilometrów od domu. Nie wiem jak [...]

"Gdy Abram przybył do Egiptu, zobaczyli Egipcjanie, że ta kobieta była bardzo piękna" Czyli według percepcji Abrama, Saraj była o niezwykłych harmonijnych całokształtach (Rdz.12,11) Ale według percepcji Egipcjan, Saraj była o bardzo niezwykłych harmonijnych całokształtach . Bo wśród Egipcjanek nie było niezwykłych harmonijnych całokształtów "A gdy ujrzeli ją dworzanie faraona, wychwalali ją wobec faraona, i zabrano tę kobietę do pałacu faraona" Czyli również nie było wśród dworzan faraona. Bo wychwalali bardzo [...]

Lato chyli się ku końcowi, spokojnie liże ziemię ciepłymi barwami.
Chciałabym jeszcze dotknąć drewnianej podłogi naszego pomostu, poczuć stopami ciepło żywicy wypływającej z sęków, rozmazać ją jak krew na przegryzionej niecierpliwie wardze albo zatopić w niej palce, jak w miękkiej skórze. Krążąc maleńkie kółeczka coraz głębiej i głębiej. Zaciągnąć się zapachem.

Usiąść na skraju, całując czubkami palców stóp powierzchnię wody. Wsłuchiwać się w kroki, które  rezonują coraz mocniej i szybciej, synchronizując się z biciem mojego serca.
Coś znowu szepniesz, krzykniesz do kaczek a echo słów poniesionych w dal zagubi się w szuwarach, szamocząc się jak w sieci pełnej ryb. Albo wpadnie z pluskiem.

Po ostatnim  przelocie  ptaków, pogłębię bruzdy na czole topiąc w tobie wzrok. Wraz z zamykającym dzień tchnieniem słońca, wypowiem po cichu życzenie.
Albo, znów zmokniemy w deszczu. Będziesz moim fotografem. Zapiszesz na kliszy, jak łapię krople ustami, zagarniam je językiem.
Lub inne takie tam moje, małe bezeceństwa.

Sylwia Pryga

15.09.2020
Wtorek

Zastanawiam się...hmmm... ile ich jeszcze popełnię w swoim życiu?
Jeden?
Pewnie, że tak...
Jeden

Milion?

Uśmiecham się do swoich myśli. [...]

Dary września, tak napisała Pani Zofia pod jednym z moich zestawów zdjęć, w którym umieściłem uginającą się pod ciężarem owoców gałąź węgierki, ogromną głowę dojrzałego słonecznika, gęste od jagód krzewy borówki amerykańskiej, czerwone od owoców łodygi malin i pomidorów. Tak. To dary września. Korzystamy z tego, że koniec kalendarzowego lata jest ciepły, a momentami bardzo ciepły. Wciąż obficie owocują borówki, maliny, pomidory, poziomki i dojrzewają kolejne słoneczniki, tworząc ze swoich kwitnących [...]

14.09.2020
Poniedziałek

Chciałabym dotknąć Twojego uśmiechu.
Zobaczyć zmarszczki na Twoim czole.
Zmarszczki pod i w kącikach zwierciadeł duszy i ust malinowych.
Podaruj mi czuły szept nocy i uśmiech swój uroczy.
Potęga w nim się kryje.
Twój uśmiech potrafi ogrzać serce zmarznięte - zdawać, by się mogło, że niczyje, a jednak dla Ciebie bije....
Twoje myśli gorące niczym słońce...
Pisz....

Dostrzegam radości ....potęga teraźniejszości....
Kochać i kochanym być...więcej nic???

22:53

Ukraińcy Polacy trawa

Jest mała różnica pomiędzy
Polakami w Niemczech
I Ukraińcami pracującymi w Polsce
Mały niuans kulturowo-społeczny
Wspólnych cech za to aż nadto
Wyrzutki społeczne degeneraci
Rozwódki rozwodnicy
Alkoholicy ćpuny i durnie
Pechowcy i utracjusze
Przekrętasy oraz zadłużeni po uszy
Owszem wiem wiem
Są i ci ambitni mądrzy i sprawni
Tych jednak jest niewielu
Oni pracują z powodzeniem u siebie

Ten mały niuans różnicy
Okazał się dość istotny bo mierzony ilością
Otóż ilość upadłych [...]

13.09.2020
Niedziela

Drogi Dzienniku!
Wspaniały pamiętniku!

Raz na wozie, raz pod wozem.
Prawda to oczywista.
Ze zdrowiem jest podobnie, a może tylko tak mi wygodniej jest napisać.
Miło wiedzieć, że ktoś czyta. Znajduje czas w pogoni za....właśnie...za czym?
Jaką cenę ma ludzkie życie, zdrowie?
Czy ktoś mi odpowie?
Czy może pomyśli sobie, że to pytanie retoryczne.
Na drzewach żółte liście - przemijamy.
Nową porę roku za chwilę przywitamy.
Tylko jeszcze w sercu nadzieję mamy, (zieleń trawy) dzięki niej trwamy. [...]

wysłałam list otwarty...
wrócił z otwartą raną.

"Kiedy zaś nastał głód w tym kraju," Czyli wtedy gdy nastał brak żywności w kraju Negeb, który jest na południu ziemi kanaanejskiej w ciepłym i suchym klimacie pustynnym. Egzystencja w tym kraju zależy od częstotliwości i intensywności opadów deszczu - rodzaj informacji z nad sklepienia czasoprzestrzeni. Bo rzeki i zbiorniki wodne są tylko wtedy, gdy są opady deszczu. Wtedy nie było opadów, gdy Abram był w Negebie. I wtedy nastał brak żywności w kraju Negeb "Abram udał się do Egiptu, aby się tam zatrzymać jako [...]

Nadgryziona zębem czasu, przyportowa kamienica zdaje się być jedynym, czynnym obserwatorem codzienności sprzed laty. Opuszczona, zdewastowana, porośnięta bluszczem. Pamięta ludzi minionej epoki spacerujących mozolnie w blasku słońca oraz morskiej bryzy. Zabytkowe tramwaje, dorożki i pierwsze samochody. Niegdyś budziła zachwyt pięknem swym zdobień, a widok bezkresu oceanu, rozpościerający się zza drewnianych okiennic zapierał dech. Dziś na jej elewacji rysują się zmarszczki, noszące znamiona starości i przemijania.

Drogi Wieczorze
Widzimy cię nadwyraz
dużo razy w naszym życiu
Pragniemy cię codziennie.
Jesteś naszą częścią
Czegoś pięknego,
Czegoś smutnego,
Niektórzy umierają w twej obecności
Niektórzy rodzą się w twej obecnośći,
W twoim spotkaniu dajesz komuś
Miłość lub rozstanie,
Nadzwyczaj jesteś niesamowity.
Pragnę cię do końca
mych ostatnich wieczorów
choćby najsmutniejszych.