Proza

20.03.2020

Drogi Mój,
Mój Miły,
Jedyny !

To mój kolejny list, który tęsknotę skrywa.
Piszę z potrzeby serca, przecież wiesz, wiesz jak lubię pisać.
List pokropiłam łzami, zamiast perfumami - wybacz mi.
Stanęłam nad brzegiem morza, kiedy słońce zaświeciło z nadzieją, że tęczę zobaczę.
Pomyliłam się.
Wiatr tak szybko osuszył łzy moje.
Tęczy nie było - pewnie zawstydzona, że nie będzie przez Ciebie widziana.
Nie wyszła ot, tak sobie - tylko dla mnie z samego rana.
Więc swoją tęsknotę za Tobą i [...]

Pan Józef siedział we fotelu turystycznym w swoim ogrodzie w zachodniej jego części w południe pierwszego dnia wiosny,a słońce świeciło bardzo intensywnie, więc było panu Józefowi bardzo ciepło. Wystawił głowę do południowej części przestrzeni globu i zmrużył oczy, po czym oddał się wchłanianiu w twarz promieni słonecznych, czyli po ludzku mówiąc opalał się. W końcu przechylił głowę na prawy bok, podparł ją prawą dłonią wspartą na prawym oparciu fotela i zamierzał przyłożyć się do drzemki, albowiem [...]

Piątek

Dzień jak każdy inny, a jednak troszkę inny.
Ciut radośniejszy, troszkę cieplejszy.

Obudziły mnie ptasie trele, tak niewiele do szczęścia potrzeba. Okruchy błękitnego nieba na nich obłoki uśmiechają się do mnie. Między nimi radosne słońce.
Na pytanie:
- Jak żyć?
Odpowiedź jedna tylko może być.
- Pięknie żyć.
Każdy dzień radością wypełniać. [...]

19.03.2020
Czwartek

Więc wyjechałaś, zostawiłaś serce zbolałe.
To co dostałam od Ciebie - to dar - bijące serce - życie moje.
Cóż ja mogę Ci dać w podzięce?
Bijące serce już masz.
Wybacz, że zmieniło rytm.
Wybacz mi.
Za każdym razem
Kiedy przychodzi czas pożegnania.
Ono błaga...
- Nie odchodź !
Kolejne rozczarowania.
Nic nie trwa wiecznie.
Tylko Miłość.
Jej tyle jest we mnie - dzięki niej - żyję godnie,
Żyję przyjemniej.
Potrafię się dzielić.
Dziękuję Ci Mamusiu za Miłość.
Byłaś, Jesteś i Będziesz.

Pan Józef Galica był góralem z dziada pradziada, ale jak wszyscy jego protoplaści: pradziad, dziad i łociec, nie angażowały się w cały ten folklor, tą jak mówił góralszczyznę, której symbolem jest góralka żympolonca na skrzypcach to ryyyyyyy yyy, yyy ryyyyyyyyy, ten smycek chodzący po tych cięciwach w prawo i lewo, i mordujący strzemiączko, kowadełko i trąbkę nie tylko ceprów.

Był sobie emerytem, to lubił sobie czasem usiąść w ogrodzie na turystycznym fotelu i patrzył sobie na rozwój wypadków dnia, ale nie [...]

Obudziliśmy się. To największe szczęście jakie może każdego dnia spotkać człowieka, gdy nie jest umierającym i bardzo cierpiącym. W dobie zarazy możemy być już umierającymi, ale jeszcze nie jesteśmy w jakimkolwiek jeszcze dyskomforcie. Po obudzeniu tuliliśmy się i słuchali muzyki, wiadomości i żartów. Poszliśmy się wysikać i znowu leżeliśmy i tuliliśmy się szepcząc sobie miłosne słowa. Wstaliśmy. Ubraliśmy się. Umyliśmy ręce, twarz i zęby. Wziąłem ostatnie skrzydło kotce. Położyłem je na kartonie w [...]

Obudziliśmy się. To największe szczęście jakie może każdego dnia spotkać człowieka, gdy nie jest umierającym i bardzo cierpiącym. W dobie zarazy możemy być już umierającymi, ale jeszcze nie jesteśmy w jakimkolwiek jeszcze dyskomforcie. Po obudzeniu tuliliśmy się i słuchali muzyki, wiadomości i żartów. Poszliśmy się wysikać i znowu leżeliśmy i tuliliśmy się szepcząc sobie miłosne słowa. Wstaliśmy. Ubraliśmy się. Umyliśmy ręce, twarz i zęby. Wziąłem ostatnie skrzydło kotce. Położyłem je na kartonie w [...]

Wczoraj zaraz z pierwszego ranka przez okno jak duch, wpadł jasny wesoły promień słońca do pokoju. Wcale nie pytał mnie o pozwolenie wiedząc o mojej dozgonnej zgodzie i wdzięczności. Zatańczył zafalował i zrobił dwie ósemki, po czym rozpromienił się w złocistą jasność jeszcze mocniej uniesiony i odurzony wypełniającą pokój wonią kwiatów hiacyntów. Chwilę trwał w tym zauroczeni, a zaraz potem przyklękną na jedno kolano i bardzo głęboko schylił głowę przed czuprynami z gęstych niebieskich płatków. Potem po [...]

18.03.2020
Środa
Pulsująca krew, nie daje spać.
Serce ten kochający organ - pompa organizmu, nie ma siły bawić się w gierki.
Walka dobra ze złem rozgrywa się na moich oczach.
Ja bierny obserwator życia.
Oddaję krople krwi, w których byłeś Ty.
W nadziei, że będzie mi lżej.
Pomyliłam się o całe wieki.
Weszłam nie do tej rzeki.
Nurt porywa mnie.
Fale obmywają mnie ze smutku.
Pogodziłam się ze sobą.
Jestem już inną osobą.
Nie ma Cię - jest spokój.
I patrzę na rzekę jej głębie, patrzę jak wpływa do morza - [...]

17.03.2020

Na wstępie, pozdrawiam Cię wiosennie.
Jeszcze senne, oczy delikatnie otwieram, przecieram je. Pod firankami rzęs, marzeniem kryształowym rysuję Twoją twarz - uśmiech na niej masz.
Twój uśmiech rozświetla mój dzień.
Wiesz, dzisiaj lepiej czuję się. Wiadomość od Ciebie, ciepłem wypełniona - uczuciem czystym - piękna ona.
Próbuję napisać coś o sobie, coś o nas.
Lata świetlne - odległość nasza.
Inna galaktyka kiedy duszy mojej dotykasz. To wszystko w niczym mi nie przeszkadza. Wiem, że Cię mam dla [...]

Kiedy latarni blask oświetla drogę.
Gwiazdy próbują mu blaskiem dorównać.
W srebrzystym jego obrazie.
Myśli skrzydeł dostają.
W podniebne loty się wybierają.
I myślę, że wśród tych marzeń sennych.
Ty obok mnie to obraz przyjemny.
Dotykasz mnie słowem.
Obrazem muzyki.
Piórem tak lekkim.
Dotykaj mnie częściej. [...]

Dzień wstawał wolno... Słońce z trudem się przebijało przez zasłony moich okien. Także przyroda była jakaś ospała, nie dało się usłyszeć nawet najmniejszego szumu wiatru, a o tańczących z jego powiewem tujach nie wspomnę. Na zewnątrz nie było ani jednej zabłąkanej duszyczki. Widocznie ludzie czas kwarantanny wolą spędzać w separacji od innych... Była godzina szósta. Dla innych oznaczająca często pobudkę i rozpoczęcie nowego dnia... Dla mnie tym razem to upragniony odpoczynek i kolejna podróż do krainy snów... [...]

Każdego dnia pomieszkujemy w zieleni. To jasny przyokienny kącik w kuchni. I choć północne to okno, to oprócz jasności są w nim i przy nim wielkie złoża ciepła. Właściwie celniej jest powiedzieć, że jest to źródło naszych codziennych porcji zadowolenia i dumy. Rozpierają nas, kiedy widzimy to kochające się stadko zielonych roślin w tak bardzo wielu jej odcieniach i w takiej różnokształtności. Są malachitowe gondole, są szmaragdowe drabiny do ekstazy poprzez piękno. I codziennie obcujemy z pistacjowymi gejzerami [...]

Tak mało wiem.
A lubię Cię.
Wciąż za mało.
Nie piszę żegnaj
Tylko
Do zobaczenia:
W kolejnym wierszu.
Wymianie myśli.
W zdaniach
Tych
drżącą dłonią pisanych.
Dających do myślenia.
Nadzieja.
Do zobaczenia.

-Widziałeś je....? Te motyle....?
-Jakie motyle .....?
-Te tam w gablocie.....
-Tak , widziałem ...są piękne.....
-Są martwe....
Wiszą w szklanej gablocie , w równych rzędach.Powpinane na szpilkach.
Poukładane...gatunkiem , wielkością , kolorem....Jak armia , która gotowa jest w każdej chwili zerwać się do lotu.Nawet jeśli to miałoby wyrwać im z piersi zasuszone małe serduszka.....