Proza

Żyjemy w czasach instagrama, snapchata i tindera
Szukamy się po Tinderach, facebookach, a nie parkach.
Umieramy nawet nie wiedząc kiedy, upijając się whisky, wódką lub winem.
Szukając przygody na jedną noc, zamiast tysiąca nocy i dni po ślubie naszych dzieci.
Tracimy nasz czas nie realizując naszych planów dla pieniędzy i modnych ciuchów czy mało wartościowych ludzi.
Jesteśmy pokoleniem XXI wieku i będziemy się gubić każdego dnia, gdy nic nam się nie uda.
Pisząc i śpiąc po alkoholu, by móc otworzyć swoją głowę na to co tracimy zamiast zyskiwać.
Dobranoc, czas dokończyć wino które się zaczęło.

06.07.2020
Poniedziałek....

Smutne informacje, w pamięci pozostanie On i....

„Kroki” Jerzy Kosiński – 2/5 ⭐️

1. Książka jest dobrze napisana, rzekłbym skupiona na konkrecie, bez owijania w bawełnę. Opisy ograniczone do minimum. Język zrozumiały i można popłynąć, wchłonąć na jedno podejście (około stu trzydziestu stron). Zapis w tym stylu czyta mi się najlepiej. Może to zależeć od dyspozycji dnia, ale miałem wrażenie, że w pojedynczym akapicie dzieje się za dużo i w rezultacie nie wiedziałem co się dzieje, czyli czytałem raz jeszcze.

2. Pod względem struktury należy [...]

Matyldzie, która ze zdziwieniem przyglądała się modlącym kobietom, wydawało się, że mówiły chórem. Nie odzywała się zasłuchana w nieznane dla niej dotąd słowa.
- Przez Chrystusa Pana Naszego.
- Amen. Wydusiła z siebie, zdziwiona sama swoją reakcją.
- Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu. Jak było na początku, teraz i zawsze i na wieki wieków. Amen. Odpowiedziały Elżbietanki.
- Przedstawiam osobę świecką, Matyldę. Powiedziała siostra Klara, po zakończonej modlitwie. Od dzisiaj będzie nam pomagać spełniać [...]

"A zrobisz ją tak: Długość arki niech wynosi 300 łokci" Czyli wymiar łokcia 0,45m x 300 łokci = 135m szerokość jej 50 łokci (22,5m), a wysokość jej 30 łokci (13,5m) Czyli długość arki sześciokrotnie większa od jej szerokości. Jak sześć dni stwarzania i siódmy szabat - sobota dzień odpoczynku (Rdz.2,2-3) A wysokość arki dziesięciokrotnie mniejsza od jej długości, jak 10 przykazań, zakazów i nakazów (Wyj.20) Czyli arka ponadczasową trójwymiarową proporcją, bezpiecznej konstrukcji geometrycznej. Iloraz [...]

05.07.2020
Niedziela

Drogi dzienniku!

Jesteś ważny, chcę żebyś o tym wiedział.
Twoje czyste kartki zapraszają, kuszą swoim zapachem. Pieszczą moje opuszki palców, swoją fakturą. Zmysły szaleją, biorę pióro w dłoń, myślę o ciężkim dniu i piszę. Nic nie mówię, przerywam ciszę. Muzyka mi towarzyszem. Kartki czekają z niecierpliwością, aż biel zamieni się w błękitny tekst, cieszą się chyba jak je zapełniam. Myślę o ratunku, o ciężkiej nocy. Boję się Śmierci, która zagląda w oczy. Anioł Troski chce być sam, a potrzebuje pomocy. Dzień taki ciężki.
Jutro, nowe lepsze czeka za rogiem, a ja przy innych zaaplikowanych lekach dłużej spać mogę.
Jeszcze tylko napiszę, że myślę, że tęsknię......trzeba o tym wspomnieć.
Kiedy tęsknię to tak - jakbym pocałunki składała na czyjeś serce. Więc warto o tym wspomnieć, że tęsknię.
Ty...też tęsknisz? Powiedz nie czekaj.

Gdy słucham Milesa Davisa, dochodzę do wniosku, że nie lubię umierać.
Umieranie jest zbyt definitywne jak na mój gust.
W trumnie jest za ciasno i niezbyt przestronnie.
W trumnie nie ma miejsca na meble z ikei.
Po śmierci jest za ciemno. Łatwo się o coś potknąć i wykopyrtnąć.
Jeszcze, nie daj boże, zbiję jakąś szklankę i weź to potem sprzątaj.

Nieopłacalne jest to całe umieranie.
Ja się pod tym nie podpisuję.
A teraz przejdźmy do następnego podpunktu.
John Coltrane gra na saksofonie.

z: Bezczelność Bytu

Nie było mnie tutaj od blisko roku. W dużej mierze oznacza to brak, a przynajmniej bardzo zdawkowe, niewielkie, skromne i mocno desperackie podrywy mające na celu wskrzesić wenę, a przynajmniej odkryć w sobie zapał do jakiegokolwiek pisania

(czasem nawet udało się dostrzec zjawisko "anty", brak pasji, brak chęci życia, rozpacz, ból, niemoc, które zamiast zduszenia w sobie, odnajdywały swobodne i często wartkie prądy literackie, którymi zdołało ujść ze mnie sporo negatywnych emocji) stąd brak weny [...]

A dlaczego ptaki latają?
Latają, ponieważ czują wolność w skrzydłach.
A dlaczego niektóre latają wyżej?
Bo się nie boją.
Czego się nie boją?
Bolesnego upadku.
A co to jest wolność?
To takie coś co każdy może mieć.
I ty też takie coś masz?
Niestety nie.
Dlaczego, ktoś ci ją zabrał?
Tak, dawno temu.
A jak to się stało?
Po prostu, ktoś przyszedł i po chwili z nią odszedł.
I pozwoliłeś na to?
Niestety musiałem.
Brakuje ci wolności?
Nawet bardzo.
A nie możesz poprosić, żeby ten ktoś ją oddał?
Chciałbym, naprawdę, ale się boję.
A czego się boisz, że nie odda?
Właśnie boję się, że odda.
To chyba dobrze, czy nie?
Zależy jak wysoko na niej polecę, bo jak mi jej zabraknie, to upadek zaboli bardziej.

A co to śmierć?
To taki długi sen.
I każdego to czeka?
Tak, ale każdego kiedy indziej.
Czyli jak pójdę dzisiaj spać to umrę?
Nie, dzisiaj jak pójdziesz spać, to z pewnością będziesz śnił o czymś ładnym.
A Ty już umarłeś?
Kilka rzeczy we mnie.
Bolało?
Czasami jak o nich myślę to boli.
A jak to jest umrzeć?
To jak taki odpoczynek.
A kiedy się umiera?
Jak tylko zasłużysz, albo coś stracisz.
Czyli muszę być grzeczny?
Pasowałoby, ale Tobie to jeszcze nie grozi.
A dlaczego?
Dzieci nie zasługują tak szybko.
To muszę być stary?
Oczywiście, że nie.
To kiedy umrę?
Jak dorośniesz i przyjdzie odpowiedni czas.

Witaj moja znana mi nieznajoma. Napisz proszę, co tam u Ciebie słychać?

Odpowiadasz: Oj pokazał, nie zawsze na czysto, ale pokazał.”

Siedzę sobie w sobotni wieczór przy aktach spraw niedokończonych, popijam tylko ciepłą wodę.

Mój kapelusz detektywa wisi na wieszaku, którego nie mam.

Słucham sobie- Adele - Someone Like You oraz Fire to the Rain.- ( W różnych wersjach koncertowych)

Zawsze w listach wstawiam piosenki i teraz też będą piosenki.

Lecz tych tu nie będzie, te utwory samemu trzeba poszukać i włączyć [...]

04.07.2020
Sobota

Jesteś obok myślami - dotykasz mnie czasami...
Myślami czulej niż dłońmi się dotykamy.
Tracę swój sen - wiesz?
Jesteś tego powodem.
Zapomnieć Cię nie chcę - nie mogę.
Zapadam się w huraganie uczuć.
Chcę być deszczem na Twojej skórze.
Wiatrem, który gładzi Twoje włosy.
Delikatnym zachodem słońca,
Który zagląda Ci w oczy.
Koniec dnia czerwienią ust się mieni.
My wieczorem tacy rozpromienieni.
Zamykam oczy i wpadam w Twe ramiona
Znów tracę swój sen, a może - to nie sen?
Może z miłości konam....
?
Oddycham jeszcze serce bije...

Koniec dnia tak jak i cały dzień udany...
Przytulam Cię w myślach....Mój Miły...

04.07.2020

Mój Miły,
Mój Jedyny!

Letnie popołudnie, ciepłe myśli, gorące serce...Tyle się dzieje, serce szaleje, a ja, ja tak zwyczajnie się śmieję, szczerym z głębi duszy z wnętrza siebie, uśmiechem ciepłym do Ciebie. Wiesz Mój Miły?
Każdą cząstką, czerpałam dzisiaj garściami z piękna przyrody. Patrzyłam na połacie roślin, podziwiałam je przez chwilę...myślałam jakie mają twarze, radosne zwrócone do słońca z ufnością. Spojrzałam na nie z ogromną miłością, dostrzegłam kilka kwiatów, które [...]

03.07.2020
Piątek

Drogi dzienniku!

Mój piątek - egoistyczny, po przerwie ma się dobrze i ja też.
Zdrowa egoistka, bogatsza w wiedzę, umiejąca dobrze zorganizować sobie czas - cała ja. Czytam, piszę, rozmyślam jak ułatwić sobie i innym życie.

Jak pozostać młodym?
- Zadaję sobie pytanie, a odpowiedź na nie jest taka oczywista.
By młodym być wystarczy:
Spokojnie żyć, humorek mieć bo, kiedy humor dopisuje to i zdrowie nie szwankuje. Uśmiech na twarzy obowiązkowy - On oznacza, że jesteś ciągle młody - duchem. [...]