Pod dachem świata chmur się zebrał sufit ciemny
i spadł na Ziemię niepokoju zimny deszcz ...
Dla Ciebie nigdy już nie będę nieprzyjemny,
bo tylko Ty mnie kochasz i o snach mych wiesz.

Choć odcień nieba jest dziś dosyć trupio-blady
to w duszy mej aniołów brzmi nadziejny śpiew ...
Z trucizną w żyłach wokół konają szkarady,
co nadal wierzą w to, że kłamstwo prawdą jest.

A ja w dali widzę drzwi,
w które pragnę zabrać Cię ...
Wewnątrz nich się słodko tli
szmaragdowe światło w tle.

Głos zdrajców płynie echem poprzez ciemne niebo
a pod nim głupców tłum w pokłonie klęczy swym
i choć im źle to nadal wierzą, że tak trzeba ...
Kim oni są? Czym oni są? ... no powiedz czym?

Bóg jeden wie co dalej będzie z naszym światem,
lecz przecież wszystko to mieć musi jakiś sens ...
Prastary mędrzec powstał i wyszeptał prawdę,
że wszystko to już przecież wcześniej stało się ...

A ja w dali widzę drzwi,
w które pragnę zabrać Cię ...
Wewnątrz nich się słodko tli
szmaragdowe światło w tle.

Ja w oddali widzę drzwi,
w które pragnę zabrać Cię ...
Wewnątrz nich się słodko tli
szmaragdowe światło w tle.