„ Nie oddychaj nigdzie indziej. Kiedy wrócisz do domu, możesz oddychać, ile chcesz, ale wolno ci oddychać tylko ze mną. Na zewnątrz wstrzymaj oddech, stań się joginem. Nie chcę, abyś oddychał gdziekolwiek indziej”. Wydaje się to głupie – ale w takim razie dlaczego nie traktować miłości jak oddychania?
Miłość jest oddychaniem. Oddychanie jest życiem dla ciała, a miłość jest życiem dla duszy.

Miłość to rzadki kwiat. Wyrasta tylko czasami. Miliony ludzi żyją w błędnym w przekonaniu, że go posiedli. Wierzą, że kochają, ale jest to tylko ich przekonanie.

Dawaj dlatego, że masz, a nie dlatego, że spodziewasz się czegoś w zamian. Wszyscy handlarze kończą w piekle.

A śmierć zabierze wszystko, co nagromadziłeś - twoją władzę, twoje pieniądze, twój prestiż. Nic ci nie pozostanie, nawet ślad. Całe twoje życie zostanie unieważnione. Śmierć przyjdzie i zniszczy wszystko, co stworzyłeś, śmierć przyjdzie i udowodni, że wszystkie twoje pałace były tylko domkami z kart.

Miłość to dzielenie się; pożądanie to gromadzenie. Pożądanie zawsze chce, ale nigdy nie daje, a miłość zna jedynie dawanie i nigdy nie prosi o nic w zamian; jest bezwarunkowym dzieleniem się.

Rodzimy się sami, żyjemy sami, umieramy sami. Samotność jest naszą naturą, ale nie jesteśmy tego świadomi. Z powodu braku tej świadomości pozostajemy obcy dla samych siebie. Zamiast postrzegać naszą samotność jako niezwykłe piękno i błogosławieństwo, jako ciszę i spokój, jako pogodzenie z egzystencją - interpretujemy ją błędnie jako osamotnienie.

Kochaj całkowicie, a nie pojawi się przywiązanie; kochaj tylko częściowo, a przywiązanie nastąpi. Żyj całkowicie, a nie będziesz bał się śmierci; żyj częściowo, a strach przed śmiercią zawsze będzie ci towarzyszył.

Chore społeczeństwo nie toleruje zdrowych jednostek. Osoby, które nie podążają za tłumem są piętnowane i eliminowane. [...] Społeczeństwo nie toleruje osób, ukazujących mu jego wady, mówiących prawdę,. Łatwiej usuwać ludzi takich jak Sokrates i maskować własną hipokryzję. Usuwa się ludzi oświeconych, a następnie stawia się pytanie, w jaki sposób można osiągnąć oświecenie.

Choroba psychiczna pojawia się, kiedy zawodzą inne środki - alkohol, narkotyki, choroby somatyczne. Kiedy wszystkie możliwości zostają wyczerpane, człowiek popada w szaleństwo.

Ludzie próbują kochać innych, nie uświadamiając sobie, że nie kochają siebie. Nie możesz dzielić się tym, czego nie masz.

Kiedy oceniamy, dotykając człowieka, staje się on jak kamień, martwy. Nasz dotyk przytępia wszystko, ponieważ wiąże się z ocenianiem. To dotyk wroga, a nie przyjaciela.

Słowo „idiota” jest piękne. Idiota to ktoś, kto żyje w niezależny sposób, robi swoje i nie obchodzi go to, co powie o nim świat. Idiotą jest ten, kto nie naśladuje. I nie ma to nic wspólnego z głupotą. Jeśli spróbujesz iść przez życie własną, niezależną drogą, wtedy będziesz nazywany idiotą. Tłum nie będzie cię szanował, gdyż tłum nie szanuje autentycznych ludzi. Tłum szanuje maski i fałszywe osobowości. Jeśli naprawdę chcesz być mądry, bądź idiotą.

Gniew to niewielka rzecz. Jeżeli możesz czekać i obserwować, nie wyda ci się on "tysiącami dzikich koni". Przemieni się w małego osła! Po prostu obserwuj go, a on powoli odejdzie.