Serce

Zaistniała w moim życiu tak nagle i niespodziewanie jak wysypka. Nikt się jej nie spodziewa, a ona i tak się pojawia. Znam ją już troszeczkę, tak mi się przynajmniej wydaje. Myślisz że mam racje ? Ma jedną bardzo seksowną część ciała … mózg, tzn. ma ich wiele, ale mózg sprawa że tamte pozostałe stają się jeszcze bardziej sexy. Jest dwa razy inteligentniejsza ode mnie, jak z nią rozmawiam to mój zasób słów zdecydowanie wskakuje na wyższy poziom użytkowania. Wstyd było by przecież skompromitować się przed kobietą. No i uśmiech jak się czasami zapatrzę w niego to mam wrażenie jakby mnie ktoś bombardował dopaminą. Ty Boże wiesz co to dopamina prawda ? Ona jest normalną kobietą a jednocześnie tak niezwykłą. Dla mnie niezwykłą. Ciężko mi pisać o czymś czego nie mogę nazwać. W życiu miałem przyjemność spotkania wielu kobiet. Nie .. nie to nie znaczy że jestem kobieciarzem. To chyba ostatnia rzecz jaką można o mnie powiedzieć. Ja zawsze mówię, że we mnie jest pierwiastek z kobiety, ba ja jestem feministka. Tylko w męskim wykonaniu. Jak to mówi mój ulubiony autor Janusz Leon Wiśniewski „od feministek różni mnie tylko to że one chodzą do ginekologa a ja nie” i ja się pod tym podpisuje. Kobiety dostrzegają we mnie ten pierwiastek. To dlatego Basia po tym jak się dowiedziała że ma raka pierwsze chciała się spotkać ze mną a nie swoją rodziną, to dlatego Patrycja uwielbia spacery przy blasku księżyca ze mną u boku. Mimo tego że ma męża i dwójkę dzieci. Ale ja już taki jestem, jak mnie pytają o zdanie to usłyszą zawsze prawdę, nawet tą najokrutniejszą. No i potrafię słuchać. U facetów ta cecha to chyba na wymarciu jest ostatnio. Ale wróćmy do kobiet niektóre z nich po prostu były, a w zasadzie pojawiały się i znikały jak mgła która spowija staw o poranku i znika tuż przed dwunastą w południe. Są jednak i takie które w moim życiu były i pozostają nadal to moje koleżanki i tylko koleżanki. Nie mógłbym ich nazwać przyjaciółkami bo dla mnie to strasznie ważne słowo. Jak miłość czy przysięga. Pamiętasz Boże jak Ola przez dwa tygodniu dzień w dzień prosiła mnie żebym jej przysiągł, że nie otwierałem jej poczty i nie czytałem jej emalii. A ja tylko mogłem powiedzieć „ ie czytałem , nie mógłbym przeczytać, ale przysięgi złożyć Ci nie mogę”. Bo przecież przysięgać można tylko przez Tobą Boże, ale nie będę Ci tutaj przestawiał telegraficznego skrótu z mojego życia. Teraz jest Ona to w końcu z jej powodu pisze.
Jest w niej coś … no właśnie … coś lodowatego. Jakby ją ktoś zamknął w takiej uczuciowej chłodni. Na pięć minut i zapomniał otworzyć. Z jednej strony muszę powiedzieć, że coś takiego mi się podoba i mnie to pociąga, a z drugiej zastanawiam się który genetycznie zmutowany facet bo inaczej nie można nazwać takiego człowieka. Mógł być na tyle okrutny i zamknął ją w takiej chłodni. Czasami mam ochotę ją przytulić i tak trwać próbując ogrzać ten jej chłód. Myślisz Boże że będzie mi to jeszcze dane uczynić ? Ale teraz przechodzę do rzeczy, w końcu po coś pisze. Mam dla Ciebie zadanie. Takie drobniutkie. Mnie chyba nie odmówisz. Prawda ? Panowie w białych fartuchach mówią że już nie dużo mi zostało czasu, maksymalnie tydzień. Leże już na tym oddziale trzydzieści dni i przez ten czas nie prosiłem Cie o nic a mogłem to zrobić wiele razy. Ale co się odwlecze to nie u ciecze jak to mówi moja babusia. Zanotuj sobie, żebyś przypadkiem nie zapomniał. Boże proszę Cie o uśmiech dla mojej Hani, żeby pojawiał się na jej twarzy codziennie rano i znikał wieczorem jak będzie kładła się spać. Proszę Cie też o ciepło żeby nie opuszczało jej nawet w najchłodniejsze dni w roku. Bo przecież mnie już wtedy nie będzie. I nie będę mógł jej tego dać sam. Przepraszam Cie Boże ale mam coraz mniej siły, chyba się położę spać. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że nie wiem czy się obudzę, ale wiem że zrobiłem dużo, powiedziałem o moim zadaniu Tobie. Ja nie wykonałem tego które mi powierzyłeś. W końcu trudno wygrać z wrodzoną wadą serca. Chociaż Ty wykonaj to o które ja Cie proszę. Dobranoc.

Tomek zmarł 11 lutego 2000 roku w szpitalu imienia Stefana Żeromskiego w Krakowskiej Nowej Hucie. Lekarze stwierdzili przerośnięcie mięśnia sercowego jako wadę wrodzoną, powiększającą się przez większą część jego życia. Pozostawił żonę i dwójkę dzieci. Na jego nagrobku widnieje do dzisiaj napis „Niektórzy mają zbyt duże serce przepełnione miłością dla innych. Tomek był jest i będzie jedną z nich” .