Zastygam w zamyśleniu. Wzrok zatapiam w karminie zachodzącego słońca. Ciekawi mnie, czy podziwiasz ten sam obraz, tak samo jak ja mrużysz oczy. Wyłapujesz zmysłami zabłąkany wiatr, zadawalając się niczym aromatem gorącej kawy. Posyłam z nadzieją pocałunek, może z wiatrem dotknie twoją twarz. Zatrzyma na minutę czas i z(g)aśnie maleńką tęsknotą na policzku.
Sylwia Pryga