Menu
Gildia Pióra na Patronite

I need you

eyesOFsoul

Wszystko było lepsze od życia tutaj. W tym mieście. Z tymi ludźmi. Problemy każdego dnia narastały do takich rozmiarów, że trudno było je ogarnąć wzrokiem. Codzienność była jak pole walki. Uciekniesz? To nazwą Cię tchórzem. Staniesz do walki i przegrasz? Powiedzą, że jesteś słaby. A gdy jakimś cudem uda Ci się wygrać, będą zazdrościć, stawiając nowe przeszkody na Twej drodze. Zwyciężali Ci, których za rękę prowadziła nienawiść. Nienawiść do każdego człowieka. Istniało dla nich przede wszystkim dobro własne. Egoizm stał na pierwszym miejscu wśród "wartości", jakie udało im się zdobyć. Dołączyłem do tej gry wiedząc, że pieniądze nie przyniosą mi szczęścia. Mimo wszystko nacisnąłem play w nadziei, że nie stanę się taki jak oni. Gdy mnie spotkałaś, zobaczyłem w Twoich oczach pogardę. I wtedy zrozumiałem, że stałem się taki sam. Moje zapewnienia, że rodzina stoi na pierwszym miejscu, były jak kłamstwo owinięte w ładne opakowanie, związane kokardką. Chciałbym to dziś naprawić. Jeśli mi pozwolisz...-ostatnie zdanie powiedział niemal szeptem, patrząc błagalnie w jej oczy. Ona nic nie mówiła. Uparcie wpatrywała się w gwiazdy na niebie. Myślami wciąż błądziła w ostatnich trzech latach, kiedy żyła z cieniem człowieka.
Może myślicie, że powinna się cieszyć, że żyje z pracoholikiem. Lepszy pracoholik, niż nierób, jak to mówią. Jednak to nie Wy czułyście się odrzucone. Przez 3 lata mimo, że dostawała niezwykłą biżuterię, markowe ubrania, mogła zażyczyć sobie podróż dookoła świata i zapewne takowy bilet, by dostała... Nie czuła się kochana. Gdzieś w tym pędzie, zabrakło słowa kocham. Zabrakło słów: potrzebuję Cię.
***
Czasami warto się zatrzymać, by spostrzec, że gra w którą gramy, przynosi straty, które później ciężko odbudować.

146 971 wyświetleń
1738 tekstów
256 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!