Poczęcie.
Szła tak leśną ścieżką w poświacie srebra księżycowego. Ubrana w nagość i falujące na jej ciele, niczym łódka we mgle, szatynowe włosy.
Przysiadła na łące nieopodal lasu i rozwarła swe długie, zgrabne nogi łonem brązowym przyozdobione.
Czekała do północy. Wtem przyszedł. Szafir z szarością zmieszany, sierścią pokryty. Brutalny, ona w tej brutalności namiętna.
1 May 2013, 21:34
Prawda 7, uciekło mi 2 -wyrazowe zdanie.
Może to i lepiej ;p Mam na później do zajrzenia.
1 May 2013, 20:28
7 :) Oprócz końcówki w ogóle nie rozumiem Twojej wypowiedzi ;] Dłuższą masz Rodzyneczkę :) Gdzie tam kiedyś napisałem.
1 May 2013, 19:50
...Beznadziejne powiadam wam! W żaden sposób nie dotrę by sklecić więcej niż sześć (liczyłam) zdań?! W końcu chyba zacznę zbierać wszystkie i układać niczym puzzle...
Poważnie to nie mam do czegoś się przyczepić, ale ciągle lizanie to nic miłe... Napisałbyś coś dla mnie (dłuższego) ;p?
