Zapomnienie.

...
Spacerowała brzegiem plaży. Brodziła w tafli chłodnej wody, w której przeglądało się zachodzące słońce.
Nad jej głową szeptały chmury, ozłocone ostatnimi chwilami dnia. Szeptały tak głośno, o tym wszystkim co ciążyło jej na sercu.
Ciepłe podmuchy wiatru były niczym ramiona przyjaciela, w które tak chętnie się zapadała.
Tu właśnie próbowała oderwać się od rzeczywistości, rozłożyć skrzydła i ulecieć w świat marzeń.
Chciała zapomnieć o zranionym sercu, o tym wszystkim co razem przeżyli. Próbowała puścić w nie pamięć dobre i złe momenty ich znajomości.
Chciała się z niego wyleczyć, ale dobrze wiedziała, ze na miłość nie ma lekarstwa.