***
Pamietam, jak w dłoniach trzymała moją twarz całując w czoło. Jej pergaminowa skóra na moich włosach. Gładziła je. Zgarbiona, snująca opowiadania, śpiewająca kołysanki...
Zachłannie wdychałam różne zapachy które mnie wówczas otaczały : świeżego, prosto od krowy mleka, ciepłych drożdżowych bułeczek, chrustu spod pieca. A ten ogień, wesoło trzaskający spod fajerek, po kolejno dołożonej porcji przez nią drzewa. Delektowałam się tym, że jest przy mnie...
Ciężko znaleźć słowa by opisać kim dla mnie była i jak trudno mi teraz, bez niej jest...
Sylwia Pryga
27 September 2020, 19:27
Kati, czułam się wyjątkowo. Babcia miała kilkanascioro wnucząt, ale to mnie wzięła pod matczyne skrzydła...
Rafale, niektóre chwile tak potrafią się wryć w pamięć, ze wystarczy zapach, niewielki inny bodziec, i wszystko jest przed oczami.
Pozdrawiam wieczorową porą 🙂🌸
27 September 2020, 17:44
Lubię być zabierany w tak ciepłą przeszłość , tak pięknymi myślami ...
to było już tak dawno temu ,a wciąż czuję zapach tamtych chwil .
Pozdrawiam serdecznie Sylwia :)od Sylwia P.
