Osobisty mur
Mur w znaczeniu symbolicznym, może oznaczać coś, co izoluje człowieka od świata zewnętrznego, sprawia, że cały czas popada w konflikt z otoczeniem. Każdy z nas buduje swój własny mur, ponieważ każdy człowiek ma swoje granice intelektualne, czy emocjonalne.
Pozwalanie wytaczać sobie granice, lub całkowicie świadome robienie tego nie musi być złe, bo gdyby człowiek wiecznie zastanawiał się tylko nad jednym zagadnieniem, nie doszedłby do niczego. Jednak budowanie muru, który izoluje nas od danego człowieka, lub grupy ludzi przeważnie prowadzi do różnego rodzaju patologii. Mur, który budujemy wokół innych ludzi może nierzadko spowodować, że postrzegamy ich, jako kosmitów, których należy unikać, lub nawet w jakiś sposób skrzywdzić.
Na mur, który budujemy składa się wiele cegieł. Cegłą mogą być zarówno bardziej poważne sprawy (np. uzależnienie, czy choroba), jak i zupełnie codzienne, które z pozoru mogą nie mieć później wpływu na nasze życie (nieporozumienie z drugim człowiekiem, inne poglądy).
Kiedy z tych cegieł może powstać mur, który będzie nam znacznie utrudniał, lub uniemożliwiał prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie? Ten mur zawsze nam towarzyszy, ale nie musi być na tyle wysoki, że będzie nam przeszkadzał, gdyż nawet jeżeli dokładamy do niego kolejne cegły, to części z nich się pozbywamy.
Nasze negatywne doświadczenia, związane z przebywaniem z ludźmi, lub brak tych, których najbardziej potrzebujemy (przyjaciół, rodzica, życiowego partnera), sprawiają, że zniechęcamy się do odkrywania, otaczającego nas świata. Ten mur może spowodować, że np. sięgamy po używki tj. alkohol, czy narkotyki, a w konsekwencji, stajemy się agresywni, lub zamknięci w sobie. Niejednokrotnie zdarzało się, że przez to ludzie tracili rodziny, przyjaciół, a kiedy zdawali sobie sprawę, że popełnili błąd, mogło być już za późno. Okazało się, że mur jest za wysoki. Kiedy pytają czy ktoś jest za nim, nikt nie odpowiada. W tej sytuacji, kiedy podczas wewnętrznego procesu człowiek zdaje sobie sprawę, że ma uczucia i chce wrócić do normalnego życia, pozostaje mu tylko zburzyć mur.
Człowiek musi uczyć się całe życie, ponieważ, sytuacja, w której musi zburzyć ten mur jest rewolucją w jego życiu i musi wiele spraw zaczynać od nowa. A wraz z początkiem nowego życia, powstaje również kolejny mur. Dlatego najlepszym sposobem jest nauczenie się żyć z tym murem i dokładać do niego jak najmniej cegieł.
Autor