mikroopowiadanie dwieście dwudzieste trzecie

Ludzie tacy jak on musieli żyć od pierwszego oddechu, nie mieli więc czasu na marzenia i nawet jak je spotykali, to omijali z daleka, żeby nie wstrzymywały życia. Nie osiągnęli więc celów w życiu, nie mówią o sobie inteligenci. Oni po prostu wiedzą.