Kiedy w mało znanym obcym języku, nie potrafisz opowiedzieć przeszłości ani mówić o przyszłości, powoli stają się nieistotne. Zachodzą mgłą, znikają. Nie zaprzątają głowy. Wystarczy przecież, że podasz herbatę, miód, kanapki. Zaczynasz się w tej chwili i w tej samej kończysz.