'Noc'

popiół rozwiany. Niebo znów różowe, kolejny raz słońce ginie za horyzontem niedoścignionym. Ludzie wpatrzeni w ciemne chmury, z których niebawem strumieniami wypływa deszcz. Zmywa z miasta całe zło dnia dzisiejszego, otula nową zasłoną ciemności.
Jeszcze trochę porozrywa niebo, jeszcze błyśnie jasne światło na niebie i zatrzęsie się ziemia.Ludzie biegną ile sił w nogach, chowają się w domach. Strach wypełnia ich dusze, oczy pełne łez.
Smutek, złość, nienawiść. Wiedzą, że mogli zrobić coś lepiej, mogli się cieszyć a teraz poczucie żałości wciąż unosi się w powietrzu. Giną, w ciemnych miejscach wypełnionych przez własny strach i smutek. W końcu wtulają się w ciszę panującą między nimi, usypiają słysząc wciąż ostatnie dwie nuty melodii dnia. Noc przykryła strach, ludzi pochłonął wieczny sen..