Menu
Gildia Pióra na Patronite

Krótka historia o Nich

motylek96

motylek96

Ile to już czau leżała...nie pamięta.Na pewno długo.Ostatnio nawiedzają ją wspomnienia,urywki dawnych chwil.Strzępki które powiewają ,gdzieś w pod świadomości.Uczucia stłumione bólem choroby na nowo zaczęły doskwierać.
Co się dzieje? Czy to znak,że trzeba się szykować do przejścia na drugą stronę?...
Dziś w nocy miała sen.A właściwie, to przeniosła się do odległych czasów...gdy była jeszcze bardzo młoda

"....dziewczyna w letniej zwiewnej sukience idzie między łanami zboże.Zrywa bławatki śmiejące się do słońca.Przy drodze rośnie drzewo,wielkie rozłożyste.Z za niego nieśmiało zerka chłopak,w jej beztrosce rozkochany.Wyciąga dłoń...chce dotknąć...Nagle burza się rozpętała.Ona z perlistym śmiechem na ustach,między kroplami deszczu do domu umyka.On,chciał biec za nią...lecz zabrakło mu odwagi..."

Weszła pielęgniarka z kolejną dawką środka przeciw bólowego.Wraz z rozchodzącym się po krwiobiegu lekiem otrząsnęła się ze wspomnień, tamtego letniego dnia.
Przy łóżku,trzymając ją za rękę siedzi mężczyzna.Uśmiecha się,lecz oczy wyrażają ból.Ból świadomości nadchodzącego rozstania z ukochaną.
Nie widział kobiety pokonanej przez chorobę.Wycieńczoną,walcząca o każdy oddech.
Dla niego była wciąż tą samą piękną dziewczyną,którą pokochał...między łanami zboża z naręczem bławatków w ręku

- kochany...
- tak
- muszę już odejść..
- ...

Odeszła cichutko,nad ranem do najdalszej z gwiazd.Tam poczeka na ukochanego.

Pozostał tylko obrazek który razem utkali przez lata wspólnej drogi

135 876 wyświetleń
1633 teksty
240 obserwujących
  • kuloodporna

    31 March 2021, 23:07

    🌼🌼🌼🦋🌼🌼🌼

  • motylek96

    15 August 2011, 20:28

    Nie smutaj Grzesiu,nieraz po prostu tak się dzieje...

  • Irracja

    2 March 2011, 20:37

    :-(

  • motylek96

    3 January 2011, 21:35

    Dziękuję bardzo:))

  • słoneczniki

    3 January 2011, 14:34

    Coś pięknego co porusza

  • motylek96

    2 November 2010, 22:53

    Dziękuję bardzo chłopaki:)
    Ściskam was ;)

  • Seneka 18

    2 November 2010, 18:06

    Pewne obrazy nosimy w sercu...i aż do końca pozostają piękne...mimo, że czas zmienia nas...
    Przepiękne opowiadanie, krótkie aczkolwiek bardzo poruszające...
    Pozdrawiam :)

  • marka

    1 November 2010, 19:19

    Nie widział kobiety pokonanej przez chorobę.Wycieńczoną,walcząca o każdy oddech.
    Dla niego była wciąż tą samą piękną dziewczyną,którą pokochał...między łanami zboża z naręczem bławatków w ręku

    Piękne i poetyckie zdanie.
    Pozdrawiam

  • motylek96

    1 November 2010, 09:50

    Nooo może trochę za bardzo okrojone.Ale jak napisał Awatar to obrazek jest

    Smutne...jak życie,ono takie jest...

  • awatar

    31 October 2010, 10:20

    jest w tym obrazku dużo prawdy - w trudnych chwilach myślimy obrazami /może twórcy myślą dziełami .../, pozdrawiam