Do wrogów...

Cieszcie się ludzie, dla których jestem nikim. Radujcie się Wrogowie, których mam wielu. Rzucajcie kamieniami Ci, którzy czekaliście na zemstę. Oto ja ; stoję przed Wami naga, wypluta z emocji, bezbronna. Chodźcie i zadajcie cios - nie będę się bronić, nie będę walczyć. Nie mam już celu, straciłam wiarę i siłę. Świętujcie moją porażkę, moje cierpienie niech będzie dla Was zapłatą za krzywdy. Upajajcie się powolną agonią, w której teraz trwam. Nie dobijajcie ! Cieszcie oczy widokiem mojej leżącej sylwetki, siniakami miłości, która zabiła. Patrzcie jak krew sączy się z duszy, jak łzy spływają po niewidzących juz oczach. Jak życie uchodzi... Świętujcie Drodzy Wrogowie, bo dziś Wasz dzień, Wasze zwycięstwo. Ja, słaba, naiwna leżę u waszych stóp i czekam na zemstę za to, co zrobiłam. To nie jedyna Wasza okazja by mnie zdeptać, opluć. Od dziś już zawsze będziecie mogli rzucać kamieniami obelg - nie będę się bronić... Miłość była moim natchnieniem, sztandarem pod którym z Wami walczyłam... Rośnijcie w siłę, formujcie szeregi, stwórzcie armię i zaatakujcie... Jeżeli On pozwoli mi odejść, odniesiecie zwycięstwo. Poddam się bez walki, ukorzę się przed Waszymi obliczami. Nie będę błagać o litość - nigdy, stawię Wam czoła w walce, którą przegram, która z mojej strony nawet się nie zacznie. Jeżeli On mnie puści, pozwoli bym się pożegnała, jeżeli nie zatrzyma - to będzie Wasz triumf !!! Miejcie więc nadzieje Kochani Wrogowie, że dziś nadejdzie mój koniec. Nie dla Was żyłam, nie na Was czekałam... To On jest moją siłą do przeciwstawiania się światu - przynajmniej do dziś tak było. To dzięki Niemu nie bałam się Was, nie uciekałam przed Wami. Teraz też nie ucieknę... Poddam się tylko rzucając Wam pod nogi moje serce niebijące... Bez Niego będę nikim. Słabym, opustoszałym wrakiem, z którym zrobicie co zechcecie. Zacierajcie ręce. Drodzy Wrogowie - zemsta jest blisko... Jeżeli tylko On przyjmie wolność, którą mu dziś ofiaruję...